Soneto: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary Tatak: Reverted Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile |
||
Linya 2:
Ang isang '''soneto''' ay isang anyong [[panulaan|patula]] na nagmula sa tulaing nilikha sa Korte ng [[Banal na Imperyong Romano]] ni [[Federico II, Banal na Emperador ng Roma|Federico II]] sa Sisilyanong lungsod ng [[Palermo]]. Binigyan kredito ang [[ika-13 dantaon]] na makata at notaryong si Giacomo da Lentini sa pag-imbento ng soneto, at ang Paaralang Sisilyano ng mga makata na pumapalibot sa kanya noon na pinakalat ang anyo sa pangunahing kalupaan. Bagaman, wala na ang mga pinakaunang mga soneto sa orihinal na wikang Sisilyano, subalit naisalin ang mga ito sa [[wikaing Toscano]].
Hinango ang katawagang "
Si Guittone d'Arezzo ang nagdala ng anyong soneto sa [[Toscana]] kung saan inangkop ito sa wikaing Toscano nang itinatag niya ang Sikulo-Toscano, o Guittoniyanong paaralan ng panulaan (1235–1294). Halos naisulat niya ang 250 soneto.<ref>{{cite book| url = https://books.google.com/books?id=spKxJeHJgTAC&pg=PA1053| title = ''Medieval Italy: an encyclopedia, Volume 2,'' Christopher Kleinhenz| isbn = 9780415939317| last1 = Kleinhenz| first1 = Christopher| year = 2003|language=en}}</ref> Sa mga iba pang sumunod na mga makatang Italyano, naging katangi-tangi ang mga soneto nina [[Dante Alighieri]] at Guido Cavalcanti, ngunit si [[Petrarch]] ang naging pinakatanyag at malawak ang impluwensya.
|