Tanghalang Pangkalakhan ng Maynila: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''Tanghalang Pangkalakhan ng [[Maynila]]''' ([[Wikang Ingles|Ingles]]: ''Manila Metropolitan Theater'') ay isang gusaling idinisenyo sa istilong ''art deco'' ni [[Juan M. de Guzman Arellano]], isang arkitektong Pilipino, at isinagawa noong [[1935]]. Noong panahon ng Paglaya[[Labanan sa Maynila (1945)|Pagpapalaya ng Maynila]] noong [[1945]] sa pagitan ng mga pwersangsundalong Pilipino at Amerikano noong [[Ikalawang Digmaang Pandaigdig]], ang tanghalang ito ay buong nawasak. Muli itong itinayo ng mga Amerikano hanggang ito ay unti-unting 'di na ginagamit sa dekada '60, pero binalikan ito sa dating kalagayan nito noong dekada '70 hanggang ito muli ay 'di na ginagamit. Kararaan lamang na nagtayo sa bisinidad ng tanghalan ang isang estasyon ng bus. May balak ang pamahalaang lungsod ng Maynila na pabaguhin ang dating madakilang gusali.

Ang mga eskulturang nasa harap ng tanghalan ay iniliok ng [[Italya|Italyanong]] eskultor na si [[Francesco Riccardo Monti]], na nanirahan sa Maynila mula [[1930]] hanggang sa kanyang pagpanaw noong [[1958]], at malapit na nagtrabaho nang sabay kay [[Jose Maria de Guzman Arellano]]. Ang may kataasan ng kinahiratihan ng paghango sa larawang binubo ng pagtanim sa [[Pilipnas]] na magsagawa sa pamamagitan na ang pintor na si [[Isabelo Tampingco]] ang magpalamuli ng pader ng silid at loob ng ibabaw sa gusali.

Ang tanghalang ito ay isinara noong [[1996]].