Klero: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''pinuno sa pananampalataya''' o '''pinunong panrelihiyon''' ay ang mga namumuno sa isang uri ng pananalig o paniniwala. Kabilang sa mga ito ang mga pinuno ng simbahan, parokya, kongregasyon, moske, sinagoga, at mga katulad na sambahan: halimbawa na ang [[Santo Papa]], mga [[pari]] (kaparian, kalipunan ng mga pari, o klerigo) o [[kura]], [[obispo]], [[arsobispo]], [[diyakuno]], [[imam]] (sa [[Islam]]), [[rabino]] (sa [[Hudaismo]]), [[ministro (sa pananampalataya)|ministro]], [[pastor]], at maging mga [[madre]].<ref name=Gabby>{{cite-Gabby|''Clergy'', klerigo}}</ref> Sa [[Katolisismo]] at [[Kristiyanismo]], si [[Hesus]] ang pinuno ng mga [[labindalawang apostol|apostol]]. Nang makaraan ang pamumuhay ni Hesukristo sa mundo, naging pinuno ng natitirang mga unang alagad at ng mga naging sinaunang Kristiyano sina [[San Pedro]] at [[San Pablo]], ang dalawang pinakakilala sa mga pangunahing misyonerong pangkristiyanismo.<ref name=NBK>{{cite-NBK|Missions and Missionaries, pahina 348}}</ref>

 

Kaugnay ng Kristiyanismo, naglalaman ang mga [[pastoral na liham]] na nasa [[Bagong Tipan]] ng [[Bibliya]] ng mga patnubay sa pagsasanay at pagpili ng mga pinunong pangpananampalataya. Tinatalakay ang mga katangiang hinahanap sa isang pinuno sa ''[[Unang Sulat kay Timoteo]]'', ''[[Ikalawang Sulat kay Timoteo]]'', at ''[[Sulat kay Tito]]'', mga liham na inakdaan ni San Pablo ng Tarso. Kabilang sa mga katangian ng mga pinunong Kristiyano ang mga sumusunod: may malinis na reputasyon o katayuan sa lipunan; may pagyakap sa pananampalatayang katulad ng sa gawi o asal ng mga bata; pamumuhay na walang ikasasanhi ng kahihiyan sa harap ng lipunan; hindi hambog, mapagmalaki o mayabang, o walang labis na pagpapahalaga sa sarili; hindi madaling dapuan ng galit o init ng ulo; hindi mapaglasing o hindi nahahalina sa mga katulad na mga bisyong mahirap iwasan o pigilin kapag nadarang sa mga ito (katulad ng mga [[bawal na gamot]] o masasamang mga gawain); hindi kumakalinga ng kaguluhan at karahasan; hindi maramot, sakim o gahaman; magiliw o may magandang pagtanggap sa mga lumalapit na mamamayan (hospitalidad); nakakalasap ng katuwaan sa mga bagay na mabubuti, partikular na sa mga kaugnay ng moralidad; maalam at marunong sa pamumuhay at patas sa paghuhukom o paghuhusga; maaasahan ng ibang tao; may disiplina; isang deboto sa pananampalatay; may malinaw na pagkakaunawa sa pananampalataya at pangangaral; isang umuunlad na tao partikular na sa puso at isipan; may kakayahan at kagustuhang matuto; isang mabisang tagapamahayag at marunong sa pakikipagugnayan. Kailangan ang mga ganitong katangian sapagkat isang karangalan ang mamuno na may malaki at mahalagang tungkulin sa pamayanan.<ref name=Biblia4>{{cite-Biblia4|''What qualities make a good leader?'', paliwanag kaugnay sa Tito 1:5-9, pahina 208}}</ref>

 

{{reflist}}

 

[[uk:Духовенство]]

[[vls:Vlamsche gêestelikkn]]