Kosmetiko: Pagkakaiba sa mga binago

Noong unang panahon, pangunahing layunin ng kultura ng pagpapaganda ang pagpapaganda lamang ng mukha at [[buhok]] ng mga [[kababaihan]]. Kaya't hindi bago ang diwa at kasiyahan sa paggamit ng mga kosmetiko at pagsubok sa iba't ibang mga estilo ng buhok, bagaman maaaring nagsimula ang pagmemeyk-ap dahil sa mga kadahilanang pangpananampalataya upang mabigyan ng kasiyahan ang mga diyus-diyusan. Sa paglaon naging para sa pagpapaganda na ng katawan ang paggamit ng mga meyk-ap. Pagkaraan ng [[Gitnang mga Panahon]], naging mahalaga ito noong ika-16 daang taon magpahanggang ika-17 daang taon. Pinipinturahan na ni [[Reyna Jezebel]] ang kanyang mata at nagdidikurasyon na rin siya ng kanyang buhok noon pa amang ika-19 daang taon BK. Noong may 2,000 mga taon na ang nakalilipas, nagkaroon na ng dalubhasang mga [[barbero]] sa [[Sinaunang Roma]]. Pero hindi nasarili ng mga kababaihan ang kasiyahan at kasiglahan sa pagpapaganda dahil naging gawain na rin ito ng sinaunang mga [[kalalakihan]], katulad ng sinaunang mga lalaking Romano, [[Galen]], at mga ginoo noong kapanahunang Elisabetano at noong ika-16 daang taon. Naiulat ni [[Pliny na Matanda]] ang pag-aangkat ng sinaunang mga Romanong lalaki ng mga likidong mga sabon mula sa [[Gaul]] na ginagamit na pampapula ng mga buhok. Inimbento naman at ginamit din ng Griyegong manggagamot na si Galen ang malamig na [[krema]]. Noong panahong Elisabetano, kinukulot ng mga lalaki ang kanilang buhok at [[balbas]] sa pamamagitan ng pagpaplantsa. Noong ika-16 daang taon sa [[Inglatera]] at [[Pransya]], ang mga ginoo ng korte ay gumagamit na ng mga pulbos at mga pinturang pangmukha.<ref name=NBK/>