Federico II, Banal na Emperador ng Roma: Pagkakaiba sa mga binago

Si '''Frederick II ng [[Hohenstaufen]]''' o '''Federico II Hohenstaufen''' (26 Disyembre 1194 – 13 Disyembre 1250), binabaybay ding '''Frederico II Hohenstaufen''', ay naging [[Banal na Romanong Emperador]] ([[Hari ng mga Romano]]) magmula noong pagkakakorona sa kanya ng [[Santo Papa]] noong 1220 hanggang sa kanyang kamatayan; isa rin siyang [[mapagpanggap]] sa pamagat na Hari ng mga Romano mula 1212 at hindi kinalabang tagapaghawak ng monarkiyang iyon mula 1215. Bilang ganun, siya ang [[Hari ng Alemanya]], [[Hari ng Italya]], at [[Hari ng Burgundiya]]. Sa gulang na tatlo pinutungan siya ng korona bilang Hari ng Sicilia na kasamang tagapamuno ng kanyang inang si [[Constancia ng Sicilia]], ang anak na bababe ni [[Roger II ng Sicilia]]. Ang isa pa niyang pamagat na royal ay [[Hari ng Herusalem]] sa pamamagitan ng pagkakakasal at pagiging may kaugnayan sa [[Pang-anim na Krusada]].

Palaging nakikipagdigma laban sa mga [[Estadong Pangpapa]] ang kanyang imperyo, kaya't dalawang ulit siyang napasailalim sa [[ekskomunikasyon]] at madalas na sinisiraan ng pangalan sa mga kronikang maka-Papa noong panahong iyon. Nagpakalayu-layo pa si [[Papa Gregorio IX]] na tawagin siya bilang ang [[Antikristo]]. Subalit kilala rin si '''Frederick II, Banal na Romanong Emperador''' noong kanyang kapanahunan bilang ''Stupor mundi'' o "kahanga-hanga sa mundo" ("kamangha-mangha ng mundo") at sinasabing nakapagsasalita ng anim na mga wika: Latin, Siciliano, Aleman, Pranses, Griyego, at Arabe.<ref>Cronica, [[villani|Giovanni Villani]] [http://www.elfinspell.com/VillaniBk6a.html Aklat VI e. 1.] (sallinwika sa Ingles ni Rose E. Selfe)</ref> Sa pangkasalukuyang mga pamantayan, si Frederick II ay isang hindi pangkaraniwang masugid na patron ng [[agham]] at ng [[sining]].

Tagapagtangkilik siya ng [[Paaralang Siciliano]] ng [[panulaan]]. Ang kanyang Sicilianong korteng royal sa [[Palermo]], mula bandang 1220 hanggang sa kanyang kamatayan, ang nakapagmasid ng unang paggamit ng anyong pampanitikan ng isang [[Italo-Romanse]]ng wika, [[wikang Siciliano|Siciliano]]. Ang panulaang nagbuhat sa paaralan ay nagkaroon ng mahalagang impluwensiya sa panitikan at sa magiging makabagong [[wikang Italyano]]. Kilala ang paaralan at ang panulaan nito kay [[Dante]] at sa kanyang mga kaalinsabay at mas naunang mangyari na hindi bababa sa isang daang taon sa paggamit ng idyomang [[Tuskanya]] bilang ninanais na wika ng [[tangway na Italyano]].

[[KategoryaKaurian:Mga Emperador]]