Si '''Edward Gibbon''' (Abril 27, 1737 [sa lumang estilo] o Mayo 8, 1737 [sa bagong estilo]<ref name="notes">Ang kaarawan ni Gibbon ay Abril 27, 1737 sa lumang estilo ng kalendaryong Juliano; inangkin ng Inglatera ang bagong estilo ng Gregoryanong kalendaryo noong 1752, kaya’t ipinagdiriwang ang kaarawan ni Gibbon tuwing Mayo 8, 1737, N.S.bagong estilo</ref> {{ndash}} Enero 16, 1794) ay isang Ingles na historyador at [[Miyembro ng Parlamento]]. Ang kanyang pinakamahalagang gawa, ang ''[[Ang Kasaysayan ng Pagkahulog at Pagbagsak ng Imperyong Romano]]'', ay nalathalang may anim na tomo sa pagitan ng 1776 at 1788. Ang ''Pagkahulog at Pagbagsak'' ay kilala dahil sa kalidad at ironiya ng prosa nito, ang paggamit nito ng pangunahing mga mapagkukunan, at ang bukas na denigrasyon ng relihiyong organisado.<ref>Ang pinaka kamakailan at ang unang kritikal na edisyon rin, nasa tatlong mga tomo, ay ang mula kay David Womersley. Para sa komentaryo hinggil sa ironiya at pagpilit sa pangunahing mga napagkunan Gibbon, kung makukuha, tingnan ang kay Womersley, "Introduction". Habang ang mas malaking bahagi ng makapagsanhing pananaw ni Gibbon sa Kristiyanismo ay ipinahayag sa loob ng teksto ng mga kabanata XV at XVI, bihirang nakakaligtaan ni Gibbon ang pagtanda sa nakasasamang impluwensiya sa kabuuan ng natitira pang mga tomo ng ''Pagkahulog at Pagbagsak''.</ref>
