Dakilang Sunog ng Roma

Malaking apoy sa lungsod ng Roma noong 64 AD

Ang Dakilang Sunog ng Roma (Latin: Ignem magnum imperium), ay isang sunog sa lunsod na nangyari noong Hulyo, 64 AD.[1] Ang sunog ay nagsimula sa mga tindahan ng mangangalakal sa paligid ng estadio ng karo ng Roma, Sirko Maximo, noong gabi ng Hulyo 19. Pagkalipas ng anim na araw, ang sunog ay nakontrol, ngunit bago masuri ang pinsala, muling sumiklab ang sunog at nagpatuloy pa sa tatlong araw. Sa resulta ng sunog, ang dalawang sa tatlong bahagi ng Roma ay nawasak.[2]

A depiction of the fire burning through the city.
Sunog sa Roma ni Hubert Robert. Isang pagpipinta ng apoy na sumusunog sa kalakhan ng Roma.

Ayon kay Tacito at sa kalaunang tradisyong Kristiyano, sinisi ni Emperador Nero ang pagkasira sa pamayanang Kristiyano sa lungsod, at sinimulan ang unang pang-uusig ng imperyo laban sa mga Kristiyano. Gayunpaman, ang ilang mga modernong istoryador, kasama na ang kasisistang Princeton na si Brent Shaw, ay nagdududa sa tradisyonal na pananaw na sinisi ni Nero ang mga Kristiyano sa sunog.[3][4]

Mga tala at sanggunian baguhin

  1. Society, National Geographic (2014-06-18). "Great Fire of Rome". National Geographic Society (sa Ingles). Nakuha noong 2019-04-07.
  2. "The Great Fire of Rome | Background | Secrets of the Dead | PBS". Secrets of the Dead (sa Ingles). 2014-05-29. Nakuha noong 2019-04-07.
  3. Shaw, Brent (2015-08-14). "The Myth of the Neronian Persecution". The Journal of Roman Studies. 105: 73–100. doi:10.1017/S0075435815000982.
  4. Carrier, Richard (2014-07-02). "The prospect of a Christian interpolation in Tacitus, Annals 15.44". Vigiliae Christianae. 68 (3): 264–283. doi:10.1163/15700720-12341171.

Bibliograpiya baguhin

Mga panlabas na link baguhin