Ang House of Lords ay ang mataas na kapulungan ng Parlamento ng United Kingdom. Tulad ng House of Commons, ito ay nagpupulong sa Palasyo ng Westminster. Ang House of Lords ay malaya at bumubuo sa gawain ng House of Commons. Ang mga Lords ay nagsasalo ng responsibilidad sa paggawa ng mga batas at pagsisiyasat ng mga hakbang ng pamahalaan ng United Kingdom.[2]

The Right Honourable the Lords Spiritual and Temporal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland in Parliament assembled
Crowned portcullis in Pantone 7427 C
Uri
Uri
Pinuno
The Lord Fowler, Crossbencher
Simula 1 Setyembre 2016
Lider ng Oposisyon
Estruktura
Mga puwesto801
(27 peers on leave of absence or otherwise disqualified from sitting)[1]
Mga grupong pampolitika
    Lord Speaker (1)

Panginoong Spirituwal
    Lords Spiritual (25)
Panginoong Temporal
HM Government
     Conservative Party (263)
HM Most Loyal Opposition
     Labour Party (180)
Other groups
     Liberal Democrats (87)
     Democratic Unionist Party (5)
     Green Party (2)
     Ulster Unionist Party (2)
     Plaid Cymru (1)
     Non-affiliated (50)
Crossbench

     Crossbenchers (178)
SuweldoNo annual salary, but expenses paid.
Lugar ng pagpupulong
Silid-Kapulungan ng mga Panginoon
Bahay-Hari ng Westminster
Westminster
Londres
Nagkakaisang Kaharian
Websayt
http://www.parliament.uk/lords/

Ang mga panukalang batas ay maaaring ihain alinman sa House of Lords o House of Commons. Ang mga kasapi ng House of Lords ay maaaring gumanap ng tungkulin bilang ministro ng pamahalaan. Ang House of Lords ay may sarili nitong suportang serbisyon na hiwalay mula sa Commons kabilang ang Kapulungan ng mga Aklatan ng mga Panginoon. Hindi tulad ng hinahalal na kasapi ng Kapulungan ng mga Karaniwan, ang karamihan ng mga bagong kasapi ng Kapulungan ng mga Panginoon ay hinihirang.[3] Ang mga kasapi ng Kapulungan ng mga Panginoon ay binubuo ng Mga Panginoong Espiritwal at Mga Panginoong Temporal. Sa kasalukuyan ay may mga 26 Panginoong Espiritwal na umuupo sa Kapulungan ng mga Panginoon dahil sa kanilang papel na eklesiastikal sa itinatag na Simbahan ng Inglatera.[4] Ang mga Panginoong Temporal ay bumubuo ng natitirang mga kasapi nito. Sa mga ito, ang karamihan ay mga peer ng buhay na hinihirang mga Monarko sa payo ng Punong Ministro ng United Kingdom o sa payo ng Komisyon ng mga Paghirang ng Kapulungan ng mga Panginoon.[5]

Ang pagiging kasapi nito ay minsang isang karapatan sa kapanganakan sa mga namamanang peer ngunit kasunod ng sunod sunod na mga reporma, ang tanging 92 kasapi na nakaupo sa kadahilan ng namamanang peer ang nananatili.[6] Ang bilang ng mga kasapi nito ay hindi nakatakda hindi tulad ng Kapulungan ng mga Karaniwan ng United Kingdom na may 650 upuan.[1][7] Ang Kapulungan ng mga Panginoon ay nagbibigay ng kadalubhasaan at sumisiyasat sa mga panukalang batas na inaprobahan ng Kapulungan ng mga Karaniwan.[8] Regular nitong nirereview at inaamiyendahan ang mga panukalang batas mula sa Kapulungan ng mga Karaniwan.[9] Bagaman ang Kapulungan mga Panginoon ay walang kakayahang mag-isang makapigil sa pagpapasa ng ma panukalang batas(maliban sa ilang mga limitadong sirkunstansiya[10]), maaaring nitong paanatalahin ang mga panukalang batas na kanilang pinaniniwalang maling nagabayan at kaya ay pipiit sa pamahalaan na Kapulungan ng mga Karaniwan at ang pangkalahatang publiko na muling isaalang alang ang mga desisyon nito.[11] Sa kakayahang ito, ang Kapulungan ng mga Panginoon ay umaasal bilang bantay na pangkonstitusyon na malaya mula sa prosesong elektoral at makahahamaon sa kalooban ng mga tao kapag ang mga kagustuhan ng mayoridad o karamihan ng tao ay nagbabanta sa mahahalagang mga prinsipyo ng Saligang batas, mga karapatang pantao o mga patakaran ng batas.[12][13][14] Sa ibang mga bansa, ang papel na ito ay kadalasang ginagampanan ng isang hukumang kataas-taasan o pang-saligang batas ngunit ang pagbibigay diin ng sistema ng United Kingdom sa soberanya ng parlamento sa halip na review na panghukuman ay nangangahulugang ang tungkuling ito ay hindi angkop na magagawa ng sistemang hukumang British dahil ang lahat ng mga desisyon ng hukuman ay mapapanaigan ng parlamento ng United Kingdom.[15]

Mga sanggunian baguhin

  1. 1.0 1.1 "Lords by party and type of peerage". Parliament of the United Kingdom. 1 Nobyembre 2012. Nakuha noong 9 Nobyembre 2012.
  2. "Quick Guide to the House of Lords" (PDF). Parliament of the United Kingdom. Nakuha noong 8 Nobyembre 2011.
  3. Padron:Cite hansard
  4. "Companion to the Standing Orders and guide to the Proceedings of the House of Lords". Mayo 2010. Nakuha noong 1 Hulyo 2011.
  5. "House of Lords Appointments Commission website". 8 Pebrero 2011. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 5 Agosto 2011. Nakuha noong 1 Hulyo 2011.
  6. "House of Lords briefing paper on Membership:Types of Member, Routes to membership, Parties & groups" (PDF). Parliament of the United Kingdom. Nakuha noong 1 Hulyo 2011.
  7. "Current state of the parties". Parliament of the United Kingdom. 8 Nobyembre 2010. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2012-09-11. Nakuha noong 12 Nobyembre 2010.
  8. "What individual Lords do". Parliament of the United Kingdom. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 30 Abril 2017. Nakuha noong 29 Enero 2012.
  9. "Guide to the House of Lords". BBC Democracy Live. 31 Mayo 2011. Nakuha noong 29 Enero 2012.
  10. Padron:Cite legislation UK - s.2 exempts bills extending the life of a Parliament from the restrictions on the Lords' powers to delay bills, while s.6 excludes Provisional Order bills.
  11. Carmichael, Paul; Dickson, Brice (1999). The House of Lords: Its Parliamentary and Judicial Roles. Hart Publishing. p. 16. ISBN 978-1-84113-020-0.
  12. Feldman, David (31 Marso 2011), The Constitutional Reform Process, Cambridge, United Kingdom: Faculty of Law, University of Cambridge, p. 21, inarkibo mula sa ang orihinal (Written Evidence submitted to the House of Lords Select Committee on the Constitution) noong 13 Oktubre 2011, nakuha noong 29 Enero 2012
  13. Reidy, Aisling; Russell, Meg (1999), Second Chambers as Constitutional Guardians and Protectors of Human Rights, London: The Constitution Unit, School of Public Policy, University College London, p. 2 {{citation}}: Unknown parameter |month= ignored (tulong)
  14. Carmichael, Paul; Dickson, Brice (1999). The House of Lords: Its Parliamentary and Judicial Roles. Hart Publishing. pp. 40–41. ISBN 978-1-84113-020-0.
  15. "Parliamentary sovereignty". Parliament of the United Kingdom. Nakuha noong 29 Enero 2012.