Turkong katamisan
Turkong katamisan o lokum (Ingles: Turkish delight) ay isang pamilya ng konpeksyon na nakabase sa isang dyel ng almirol at asukal. Binubuo nang karamihan ang mga premyum na baryante ng mga tinadtad na datiles, mga pistatso, at mga abelyana o mga nogales na nakagapos sa dyel; Ang mga tradisyunal na baryante ay kadalasang pinapalasa ng tubig-rosas, mastic, dalandang Bergamot, o limon. Kadalasang nakabalot ang konpeksyon at kinakain na maliliit na kubo na minamatamis ng pulbos-asukal, kopra, o pulbos na kremang Tartar, upang maiwasan ang pagdikit. Kabilang sa iba pang mga karaniwang lasa ang kanela at malipukon. Sa proseso ng produksyon, maaaring gamitin ang saponaria bilang isang pang-emulsyong aditibo.
 Mga sari-saring Turkong katamisan | |
| Ibang tawag | Lokum |
|---|---|
| Uri | Konpeksyon |
| Lugar | Imperyong Ottoman,[1] Persya[2] |
| Ihain nang | Temperatura ng kwarto |
| Pangunahing Sangkap | Almirol, asukal |
| Baryasyon | Iba't iba |
| |
Hindi klaro ang pinagmulan ng konpeksyon, ngunit ito ay kilala na ginawa sa Turkey sa kasing aga ng huli ng siglong 1700, samakatuwid ang pangalan nito.
Sa lutuing Iraki may kendi na katulad ng Lukum, na gawa mula sa mga prutas ng lupa na tinatawag na "Luzina".
Kasaysayan baguhin
.JPG)
Tinitiyak pa rin ang eksaktong pinagmulan ng mga matatamis na ito; gayunpaman, ang salitang lokum ay mula sa Arabong al-halkum. Sa mundo ng Arabo , ang mga Turkong katamisan ay tinatawag na rāḥat al-ḥulqūm (راحة الحلقوم) na nangangahulugang "ginhawa ng lalamunan."
Ayon sa kumpanyang Hacı Bekir, Bekir Efendi, na pinangalanang Hacı Bekir matapos maganap ang Hajj, ay lumipat sa Istanbul mula sa kanyang bayan na Kastamonu at binuksan ang kanyang konpeksyonan sa distrito ng Bahçekapı noong 1777. Gumawa siya ng iba't ibang uri ng kendi at lokum, kalaunan kasama ang isang natatanging anyo ng lokum na ginawa mula sa almirol at asukal. Ang negosyo ng pamilya, ngayon sa ikalimang henerasyon nito, ay ipinapatakbo pa rin sa ilalim ng pangalan ng tagapagtatag.[3]
Inusisa ni Tim Richardson, isang mananalaysay ng mga matatamis, ang tanyag na pagpapalagay ng Hacı Bekir bilang imbentor ng Turkong Katamisan, at sinulat na "kadalasang nauugnay nang mali ang mga espesipikong pangalan at petsa sa pag-imbento ng mga partikular na matamis, lalo na para sa mga komersyal na layon". Ang mga magkatulad na resipi ng Arabo at Persyano, kasama na ang paggamit ng almirol at asukal, ay nanguna sa Bekir nang maraming mga siglo.[2][4] Sinasabi ng Oxford Companion to Food na bagaman madalas na pinapaniwalaan ang Bekir sa pag-imbento nito, walang matatag na katibayan para rito.[5]
Pangalan baguhin
Ang Turkong pangalan lokma at lokum ay nagmula sa Arabong salita luqma(t) at ang pangmaraming luqūm na may kahulugang "kapiraso" at "sansubo"[6] at ang alternatibong Turkong Ottoman na pangalan, rahat-ul hulküm,[7] ay isang Arabong pagbabalangkas, rāḥat al-hulqūm , na ibig sabihing "kaginhawaan ng lalamunan", na nananatiling pangalan nito sa pormal na Wikang Arabo.[8] Sa Libya, Saudi Arabia, at Tunisia ito ay kilala bilang ḥalqūm, habang sa Kuwait ito ay tinatawag na كبده الفرس "kabdat alfaras" at sa Ehipto ito ay tinatawag na malban (ملبن [ˈmælbæn]) o ʕagameyya at sa Syria rāḥa. Ang pangalan nito sa iba't ibang wika sa Europa ay mula sa Turkong Ottoman na lokum o rahat-ul hulküm . Ang pangalan nito sa Griyego, λουκούμι (loukoumi) ay nagkakatulad nang etimolohiya sa modernong Turko at ito ay ibinebenta bilang Greek Delight. Sa Tsipre, kung saan ang panghimagas ay protektado ng heograpikal na indikasyon (PGI),[9][10] ito ay ibinebenta din bilang Cyprus Delight. Sa Armenian ito ay tinatawag na lokhum (լոխում). Ang pangalan nito sa Bosnia at Herzegovina at Israel ay rahat lokum, at nagmumula sa isang napakalumang pagkalito ng dalawang Turkong Ottoman na pangalan na mahahanap na sa Turkong Ottoman;[7] katunayan maaari ding matagpuan itong magkahahalong pangalan sa Turkey ngayon. Ang pangalan nito sa Serbo-Krowasya ay ratluk, isang nabawasang anyo ng parehong pangalan. Sa Persyano, ito ay tinatawag Rahat-ol-holqum (Persa: راحت الحلقوم).[11]
Sa Ingles, dating kilala ito bilang Lumps of Delight.[12]
Sa buong mundo baguhin
Europa baguhin
Bulgarya baguhin
Sa Bulgaro, ang Turkong Katamisan ay kilala bilang lokum (локум) at medyo tanyag ito. Bagama't marahil na dumating ito mula sa Imperyong Ottoman, posible na dumating na ito nang mas maaga, dahil naging maimpluwensya ang Gitnang Silangan sa bansa sa aspeto ng lutuin. Gumagawa ang Bulgaria ng sarili nitong mga tatak ng lokum, na maaaring payak o pinaanghang ng talutot ng rosas, puting nogales, o "endreshe".[kailangan ng sanggunian]
Gresya baguhin
Sa Gresya, ang Turkong Katamisan, na kilala bilang loukoumi [λουκούμι] ay isang napakatanyag na pagkain mula pa noong ika-19 na siglo, na kilala sa lungsod ng Patras, Patrina loukoumia, pati na rin sa isla ng Syros at sa hilagang Griyego na mga lungsod sa Thessaloniki, Serres at Komotini ngunit sa ibang lugar din. Isang karaniwang tradisyonal na merienda ang loukoumi, na karaniwang inihahain sa halip ng mga biskwit at kape. Bilang karagdagan sa karaniwang mga baryanteng tubig-rosas at bergamot, mayroong lasang-Mastic na loukoumi at napakapopular ito. Ang isa pang matamis, katulad ng loukoumi, na eksklusibo sa bayan ng Serres, ay Akanés.
Rumanya baguhin
Ang salitang Rumanya na naglalarawan ng konpeksyong ito ay rahat, isang pagpapaikli ng Arabong rahat ul-holkum.[13] Gayunpaman, sa wikang Rumano, ang salitang rahat ay nakakuha ng isang nakakasirang kahulugan, sa kasong ito ang isang eupemismo na sinasalin bilang walang kwenta.[14][15] Ayon sa lingguwista na si Lazăr Şăineanu, ang mga salitang Turko na pumasok sa wikang Rumano noong ikalabimpitong siglo at ikalabing-walong siglo ay halos antikuwado at nakuha ang isang nagpapabang o kablintunaang kahulugan. Sa aspetong pulitika at lipunan, pinahina nito ang impluwensiya ng lipunang Ottoman, at ang mga bahagi ng wikang Turkong Ottoman na hindi nagkaroon ng panahon upang makapag-ugat sa wikang Rumano ay nagkaroon ng kaunting kabalintunaan at naging isang minahan para sa nakakatawang panitikan.[16] Kinakain o idinadagdag ang Rahat bilang sa maraming mga keyk ng Rumanya na tinatawag na cornuleţe, cozonac o salam de biscuiţi.[17]
Albanya at dating Yugoslabya baguhin
Sa mga bansa ng dating Yugoslavia (Serbia, Krowasya , Bosnia at Herzegovina, Montenegro, Hilagang Macedonia at Eslobenya), pati na rin sa Albanya, Turkong katamisan ay kilala bilang rahat-lokum, ratluk o lokum. Ipinakilala ito noong panahon ng panuntunan ng Ottoman sa mga Balkans at nanatiling tanyag. Ngayon ay karaniwang kinakain ito na may kasamang kape. Ang rosas at nogales ay ang pinakakaraniwang lasa.[kailangan ng sanggunian]
Hilagang Amerika baguhin
Ang kumpanya ng Nory Candy sa lugar ng Kalakhang Los Angeles ay gumagawa ng Turkong Katamisan o Rahat Locum mula noong 1964. Nagbubuo ang kumpanya ng iba't ibang lasang prutas at kakaibang lasa kabilang ang rosas at anis pati na rin ang iba't-ibang na kinabibilangan ng mga mani tulad ng Almendras, Pistatso, at Nogales.
Noong 1930 dalawang Armenyanong imigrante, Armen Tertsagian at Mark Balaban, na itinatag ng Liberty Orchards [18] ng Cashmere, Washington, at nagsimula sa paglilikha ng "Aplets " (mansanas at nogales na locoum) at "Cotlets" (aprikot at nogales na locoum). Noong 1984 idinagdag nila ang surtidos-lasa na "Fruit Delights" na linya na may presa, prambuwesas, dalandan, blueberry, melokoton, cranberry, at mga assortment ng pinya. Kahit na ang lahat ng mga confections ay marketed sa ilalim ng American-style na pangalan ng tatak, sila ay tinutukoy sa packaging ng produkto bilang "Rahat Locoum".
Sa Canada, binubuo ang Big Turk chocolate bar na ginawa ng Nestlé ay ng maitim na mahentang Turkong katamisan na pinahiran sa gatas na tsokolate, at ibinebenta bilang Turkish tuwa at loukoum.[kailangan ng sanggunian]
Brazil baguhin
Kilala ang konpeksyon sa Brazil bilang Manjar Turco, Delícia Turca, Bala de Goma Síria o Bala de Goma Árabe. Tulad ng karamihan sa mga pagkaing Gitnang Silangan, dumating ito kasama ng diaspora ng mga Lebantinong Arabo sa Latin America.[kailangan ng sanggunian]
Bretanya at iba pang mga bansa ng Komonwelt baguhin
Ibinebenta ang Fry's Turkish Delight ng Cadbury sa Reyno Unido, Australia, at South Africa at maaari ring matagpuan sa Canada at Bagong Silandiya. Ito ay may lasang tubig-rosas, at pinahiran sa lahat ng panig ng gatas na tsokolate. Kontrobersyal na inilipat ang produksyon mula sa UK papunta sa Polonya noong 2010.[19]
Protektadong heograpikal na indikasyon baguhin
Sa kabila ng katanyagan nito at produksyon nito sa mararaming bansa, sa kasalukuyan, ang tanging protektadong heograpikal na indikasyon o protected geographical indication (PGI) para sa produktong ay ang pangalan na Λουκούμι Γεροσκήπου (Loukoumi Geroskipou) para sa Turkong katamisan mula sa Yeroskipou, Tsipre.[20]
Mga kaugnay na produkto baguhin
Isang tagapaguna sa munggong gulaman ang Turkong katamisan na nagbigay inspirasyon sa malagkit na loob nito.[21][22]
May mga gormandong pabango na hango sa Turkong katamisan, tulad ng "Loukhoum"[kailangan ng sanggunian] ni Ava Luxe, "Loukhoum"[kailangan ng sanggunian] ni Keiko Mecheri, at "Rahat Loukoum"[kailangan ng sanggunian] ni Serge Lutens.
Sa popular na kultura baguhin
- Nagtatampok ang Turkong katamisan bilang nakakahumaling na konpeksyon kung saan bumigay si Edmund Pevensie sa The Lion, the Witch and the Wardrobe (1950) ni CS Lewis.[23] Tumaas ang benta ng Turkong katamisan pagkatapos ng teatrikong paglabas ng berysong 2005 ng pelikula ng The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe.[24]
- Turks Fruit, isang Dutch na nobela mula sa 1969 na na isinulat ni Jan Wolkers.
- Turkish Delight, isang pelikulang Dutch noong 1973 tungkol sa kwento ng pag-ibig ng isang manlilikha at isang dalaga.
- Ang "Turkish Delight" ay pangalan ng isang kanta mula sa album ng 2nd Chapter of Acts noong 1980 na pinamagatang "The Roar of Love".
Tingnan din baguhin
Mga sanggunian baguhin
- ↑ Roufs, Timothy G.; Roufs, Kathleen Smyth (2014). Sweet Treats around the World: An Encyclopedia of Food and Culture. ABC-CLIO. pp. 343–346. ISBN 978-1-61069-220-5.
- ↑ 2.0 2.1 Richardson, Tim (2003). Sweets, a History of Temptation, p. 51. Bantam Press, London. ISBN 055381446X.
- ↑ "History - Hacı Bekir". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2014-10-31. Nakuha noong 2019-03-28.
- ↑ Brown, Jonathan. "The Lion, the Witch & the Turkish Delight" , Ang Independent , London, Disyembre 5, 2005. Nakuha noong Disyembre 5, 2005.
- ↑ Davidson, Alan (21 August 2014). The Oxford Companion to Food. OUP Oxford. ISBN 9780191040726.
- ↑ Diran Kélékian, Dictionnaire Turc-Français (Ottoman Turkish), 1911
- ↑ 7.0 7.1 James Redhouse, A Turkish and English Dictionary , 1856, p.707.
- ↑ Hans Wehr, Isang Dictionary of Modern Written Arabic , 1966, p.365
- ↑ "COUNCIL REGULATION (EC) No 510/2006". Official Journal of the European Union. 2007-04-21. Nakuha noong 2015-11-15.
- ↑ "COMMISSION REGULATION (EC) No 1485/2007". Official Journal of the European Union. 2007-12-14. Nakuha noong 2015-11-15.
- ↑ Colin Turner, Isang Tematiko Diksyunaryo ng Modern Persian , 2004
- ↑ Oxford English Dictionary
- ↑ Ang mga taong nag-aalala, ang mga taong may kapansanan sa kalikasan at ang mga kababaihan, 1900
- ↑ "Dictionnaire franco roumain" (PDF). Projet babel (sa Rumano).
- ↑ "Traduction de merde en roumain | dictionnaire français-roumain".
- ↑ "INFLUENTA LIMBII TURCE ASUPRA LIMBII ROMǺNE" (sa Rumano). Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2013-12-16. Nakuha noong 2019-03-28.
- ↑ Encyclopedia of Jewish Food.
- ↑ "Aplets & Cotlets, Fruit Delights, Orchard Bars, Fruit & Nut Candies".
- ↑ Bouckley, Ben. (Hulyo 30, 2010). "Ang huling ginawa ng UK na Cadbury Crunchie bar mula Setyembre" . Nakuha noong Hunyo 12, 2015.
- ↑ "DOOR". Ec.europa.eu. Nakuha noong 2014-08-01.
- ↑ Moncel, Bethany. "The History of Jelly Beans". Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2015-09-06. Nakuha noong 2015-09-14.
- ↑ Olver, Lynne. "history notes-candy". Nakuha noong 2014-08-01.
- ↑ "Why Was Turkish Delight C.S. Lewis's Guilty Pleasure?". 3 August 2016.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(tulong) - ↑ "Turkish Delight Sales Jump After Narnia Chronicles". Info.nhpr.org. 2006-02-17. Inarkibo mula sa ang orihinal noong 2014-11-08. Nakuha noong 2014-08-01.