Polaveno
Ang Polaveno (Bresciano: Polàen) ay isang comune (komuna o munisipalidad) sa lalawigan ng Brescia, sa rehiyon ng Lombardia, hilagang Italya. Ang mga karatig na komuna ay Sarezzo, Iseo, Ome, at Sulzano.
Polaveno Polàen | |
|---|---|
| Comune di Polaveno | |
Lokasyon ng Polaveno  | |
  Polaveno Lokasyon ng Polaveno sa Italya  Polaveno Polaveno (Lombardia) | |
| Mga koordinado: 45°39′N 10°7′E / 45.650°N 10.117°EMga koordinado: 45°39′N 10°7′E / 45.650°N 10.117°E | |
| Bansa | Italya |
| Rehiyon | Lombardia |
| Lalawigan | Brescia (BS) |
| Mga frazione | Polaveno, San Giovanni, Gombio |
| Lawak | |
| • Kabuuan | 9.2 km2 (3.6 milya kuwadrado) |
| Taas | 560 m (1,840 tal) |
| Populasyon (2018-01-01)[2] | |
| • Kabuuan | 2,535 |
| • Kapal | 280/km2 (710/milya kuwadrado) |
| Demonym | Polavenesi |
| Sona ng oras | UTC+1 (CET) |
| • Tag-init (DST) | UTC+2 (CEST) |
| Kodigong Postal | 25060 |
| Kodigo sa pagpihit | 030 |
| Websayt | Opisyal na website |
Kasaysayan baguhin
Noong nakaraan, ang Polaveno ay isang awtonomong huridiksiyon, isang fief ng Avogadro na konde ng Zanano na tumanggap nito noong 1409 bilang regalo mula sa Pandolfo III Malatesta. Sa pagdating ng pamahalaan ng republikang Veneciano, pagkatapos ng Malatesta, nakuha ng mga Avogadro na ipagpalit ang kahariang ito sa mas mayaman sa Lumezzane[4][5], kaya bumalik ang Polaveno sa pagiging awtonomo at independyente, na nagsimulang maging kabilang sa parisukat ng Gussago.[6]
Noong Pebrero 23, 1676, kasunod ng sunud-sunod na pagkamatay mula sa isang hindi pa nakikilalang sakit, nagpasya ang buong komunidad sa Polaveno na ipagdiwang ang alaala ng Dominikanong santong Pedro Martir sa isang kapistahan kung ito ay magpapatigil sa epidemya.[7]
Mga sanggunian baguhin
- ↑ "Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
- ↑ "Popolazione Residente al 1° Gennaio 2018". Istat. Nakuha noong 16 Marso 2019.
- ↑ ISTAT
- ↑ A. Pellegrini, Lumezzane, ed. Pavoniana, Brescia 1963, pp. 75-76.
- ↑ F. Lechi, Le dimore bresciane, ed. di Storia Bresciana, 1973-1983, I vol., p. 257.
- ↑ E. Abeni, La Franciacorta nella storia e nella storiografia, edizioni del Moretto, Brescia, 1984.
- ↑ Padron:Cita libro