Sa panulaan, ang isang saknong, taludtod, o taludturan ay isang yunit na nasa loob ng isang mas malaking tula. Sa panulaang moderno, ang kataga ay madalas na katumbas ng istropa; sa popular na musikang may tinig, ang isang saknong ay karaniwang tumutukoy sa isang "berso" (kaiba mula sa "koro"). Ang saknong ay binubuo ng isang pagpapangkat ng dalawa o mas marami pang mga guhit ng salita o linya ng mga salita na tinatawag na mga taludtod o taludturan, na may mga patlang, na karaniwang mayroong isang nakatakdang padron ng metro at tugmaan. Ang saknong sa panulaan ay kahuwad o kahawig ng talata na nakikita sa prosa o tuluyan, kung saan ang magkakaugnay na mga kaisipan ay pinagpangkat-pangkat upang maging mga yunit.[1]

Mga sanggunian baguhin

  1. Literature Reading, Writing, Reacting. Kirszner & Mandell, Kabanata 18, pahina 716.


  Ang lathalaing ito na tungkol sa Panitikan ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.