Ukranyanong musikang-pambayan

Kasama sa Ukranyanong musikang-pambayan ang ilang uri ng tradisyonal, awiting-bayan, inspirado ng kuwentong-pambayan na popular at inspirado ng kuwentong-pambayan na klasikong tradisyon.

Noong ika-20 siglo, maraming etnograpiko at folklorikong ensemble ang itinatag sa Ukranya at naging popular.

Sa panahong Sobyet, ang musika ay isang kinokontrol na kalakal at ginamit bilang isang kasangkapan para sa indoktrinasyon ng populasyon. Bilang resulta, ang repertoire ng mga nagtatanghal ng Ukranyanong musikang-pambayan at mga ensemble ay kinokontrol at pinaghigpitan.

Musikang bokal

Tunay na awiting-pambayan

Ang mga Ukranyano, lalo na sa Silangang Ukranya ay nagtaguyod ng kakaibang estilo ng pag-awit – Ang Puting boses (Ukranyo: Білий голос). Pangunahing sinasamantala ng ganitong uri ng pag-awit ang rehistro ng dibdib at katulad ng kontroladong pagsigaw o pagsigaw. Ang bokal na ranggo ay mahigpit at nasa mas mababang tessitura. Nitong mga nakaraang panahon ay naitatag na ang mga kurso sa boses upang pag-aralan ang partikular na anyo ng pag-awit. Kabilang sa mga pinakasikat na nagtataguyod ng tradisyonal na Ukranyanong awiting-pambayan sa modernong panahon ay sina Nina Matviyenko at Raissa Kyrychenko.

Mga tunay na ensemble ng awiting-bayan

Ang pag-awit ng ensemble sa 3 at paminsan-minsan ay 4 na bahagi ng pagkakatugma ay isa sa mga tampok ng tradisyonal na musika ng nayon sa Ukranya. Ang multibahaging pag-awit na ginamit sa Gitnang Ukranya ay naisip na natatangi sa simula ng ika-19 na siglo. Maraming mga katutubong koro ang itinatag (koro Okhmatinsky) at mga pag-aaral na inilathala ng estilo ng pag-awit ng koro.

Sinuportahan ito noong panahon ng Sobyet bilang pagsalungat sa musika ng simbahan, dahil ang awit ng nayon ay tinitingnan ng mga awtoridad bilang mas proletaryado.

Sa kamakailang mga panahon (matapos ng dekada 1980) mayroong isang kilusan patungo sa tunay na ensemble na pag-awit partikular sa silangang Ukranya na may pagtatatag ng iba't ibang mga ensemble at pista roon na tumutuon sa ganitong estilo ng musika. Ang mga kilalang grupo na gumaganap sa tradisyong ito ay ang Dyke Pole at Bozhychi.

Sining sa pag-awit sa koro

Ang pag-awit ng koro ay may mayamang tradisyon sa Ukranya. Habang ang Kanlurang Katoliko ay gumagawa ng mga sopistikadong gawang instrumental na tinig, hindi ikinasisiya ng simbahang Ortodokso ang paggamit ng mga instrumentong pangmusika sa sagradong musika at korong pangmusikang a cappella ang tanging genre na aktibong suportado.

Noong ika-20 siglo, ang mga kilalang koro ng Ukranyanong a cappella ay kabilang ang Ukrainian National Choir, Dumka (choir), Kiev frescoes, at Boyan na siyang naglalakbay na koro ng L. Revutsky Capella ng Ukranya.

Kabilang sa mga kilalang konduktor ng koro ay sina Olexander Koshetz, Wolodymyr Kolesnyk, Nestor Horodovenko, at Dmytro Kotko.

Impluwensiya at pamana

Musikang kanluranin

Ang "Summertime" ay isang aria na inilathala ni George Gershwin para sa 1935 na opera na Porgy and Bess. Ang mga liriko ay mula kay DuBose Heyward, ang may-akda ng nobelang Porgy na kung saan nakabatay ang opera. Simula noon ay ito ay isa nang estandardong jazz. Bagaman pangunahin itong espiritwal sa estilo ng Aprikano-Amerikanong tradisyong pangmusika noong huling bahagi ng ikalabinsiyam na siglo, iminungkahi ng Ukranyano-Canadiense na kompositor at mang-aawit na si Alexis Kochan na ang ilang bahagi ng inspirasyon ni Gershwin ay maaaring nagmula sa pagkarinig ng Ukranyanong lullaby, Oi Khodyt Son. Kolo Vikon (A Dream Passes By The Windows) sa isang pagtatanghal sa Lungsod ng New York ng Pambansang Ukranyanong Koro ni Oleksander Koshetz noong 1929 (o 1926).