Ang Ginintuang Leon
Ang Ginintuang Leon (Aleman: Vom goldnen Löwen) ay isang Italyanong kuwentong bibit na kinolekta ni Laura Gonzenbach sa Sicilianische Märchen.[1] Isinama ito ni Andrew Lang sa The Pink Fairy Book.[2]
_(14597437839).jpg)
Buod
baguhinAng isang mangangalakal ay may tatlong anak na lalaki. Ang pinakamatanda ay umalis at nakahanap ng isang lungsod kung saan ipinahayag ng hari na sinumang makatagpo ng kaniyang anak na babae sa loob ng walong araw ay mapapangasawa niya, ngunit sinumang sumubok at nabigo ay mawawalan ng ulo. Sinubukan ng anak at nabigo. Sumunod ang kaniyang pangalawang kapatid at nabigo rin.
Ang bunsong anak na lalaki, kasunod ng kaniyang mga kapatid, ay natuklasan ang kanilang mga kapalaran at tinanggihan ang isang matandang babae na humingi ng limos sa kaniya. Tinanong niya kung siya ay may problema, at ipinaliwanag ng anak ang sitwasyon. Sinabi niya sa kaniya na dapat siyang bumili ng isang estatwa ng isang gintong leon na tumutugtog ng musika, para makapagtago siya sa loob nito. Nang matapos ang rebulto, nagtago ang lalaki sa loob. Ipinakita ng matandang babae ang leon sa hari. Kapag gusto niya ito, sinabi niya sa kaniya na maaari niya lamang itong ipahiram sa kaniya nang magdamag. Dinala niya ito pababa sa isang lihim na hagdan patungo sa labindalawang magkaparehong babae. Sa gabi, nakiusap ang kabataan sa prinsesa na tulungan siya, at sinabi niya sa kaniya na magsusuot siya ng puting sintas kapag siya ay hinanap niya para makilala siya.
Inalis ng matandang babae ang leon. Ang kabataan ay lumabas mula sa pagtatago at pumunta sa hari, na nagbigay sa kaniya ng pahintulot na hanapin ang prinsesa. Pumunta ang binata sa pinagtataguan ng prinsesa at pinili ang babaeng nakasuot ng puting sash.
Mga pagsususri
baguhinAng pamamaraang ito ng pagkapanalo sa prinsesa ay matatagpuan din sa mga kuwentong bibit na The Fair Fiorita at The Princess Who Was Hidden Underground.
Pag-uuri
baguhinHindi nagtagal pagkatapos niyang mabuo ang kaniyang pag-uuri ng mga kuwentong-pambayan, inilathala ng Finlandes na folkloristang si Antti Aarne, noong 1912, ang isang pag-aaral sa mga koleksiyon ng Magkapatid na Grimm, Austriakong konsul Johann Georg von Hahn, folkloristang Danes na si Svend Grundtvig, Suwekong iskolar na si Laura Gonzenbach, at Alexander Afanasyev Ayon sa pangunahing sistemang ito, na binuo noong 1910, ang kuwento ay umaangkop sa uri 854, "The Golden Buck (Goat, Ram)": ang prinsipe ay pumasok sa silid ng isang prinsesa na nakatago sa isang estatwa ng isang hayop na gawa sa ginto at nanalo sa kamay ng prinsesa.[3] Ang pag-uuri na ito ay pinatunayan ng mga propesor na sina Jack Zipes at Stith Thompson, na inuri rin ang kuwento bilang AaTh 854, "The Golden Ram".[4][5]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Gonzenbach, Laura. Sicilianische Märchen. Leipzig: Engelmann. 1870. pp. 72-76.
- ↑ Andrew Lang, The Pink Fairy Book, "The Golden Lion"
- ↑ Aarne, Antti. Übersicht der mit dem Verzeichnis der Märchentypen in den Sammlungen Grimms, Grundtvigs, Afanasjews, Gonzenbachs und Hahns übereinstimmenden Märchen. FFC 10. Helsinki: Suomalaisen Tiedeakatemian Kustantama, 1912. p. 13.
- ↑ The Robber with a Witch's Head (sa wikang Ingles). Sinalin ni Zipes, Jack. Collected by Laura Gozenbach. Routledge. 2004. pp. 217–218. ISBN 0-415-97069-5.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: others (link) - ↑ Thompson, Stith (1977). The Folktale. University of California Press. pp. 157-158. ISBN 0-520-03537-2.