Ang Puso ni Prinsesa Joan
Ang "The Heart of Princess Joan" (Ang Puso ni Prinsesa Joan) ay isang ika-19 na siglong kuwentong-bibit na inilathala noong 1880 bilang bahagi ng koleksiyon na The Necklace of Princess Fiorimonde and other Stories. Ito ang pangalawa sa tatlong inilathalang mga koleksiyon ng mga kuwentong bibit ng sikat na may-akda ng mga bata, si Mary De Morgan Ang mga paglalarawan para sa mga kuwento ay mula kay Walter Crane.
Buod
baguhinNagbukas ang kuwentong bibit sa isang mayamang Hari at Reyna na namuhay ng maligaya. Ipinagmamalaki ng Reyna at hinamak ang mga bibit, kaya nang magkaroon siya ng isang sanggol na babae na nagngangalang Joan, ninakaw ng mapaghiganti na mga diwata ang puso ng bata. Si Joan ay lumaki bilang ang pinakamagandang babae sa lupain, ngunit walang minahal. Sa kalapit na bansa, nanirahan ang isang Prinsipe na nagngangalang Michael - ang pinakamabait na tao sa lahat. Nakita niya ang larawan ni Joan sa tore ng isang lumang wizard, ngunit binalaan siya ng wizard na iwasan si Joan. Anuman ang babala ng wizard, nais ni Michael na pakasalan si Joan. Kahit na ang pag-ibig ni Prinsipe Michael para kay Joan ay lumago, siya ay nag-usisa at nagbalatkayo bilang isang pulubi upang matuklasan kung ano ang mali sa Prinsesa; hindi nagtagal ay nalaman niyang siya ay malamig ang loob at walang awa. Kinausap niya ang Reyna at nalaman ang tungkol sa nawawalang puso nito. Sinabi niya sa kaniya na kukunin niya ang puso ni Joan, at kung hindi siya makabalik sa loob ng pitong taon, maaaring magpakasal si Joan sa iba. Nalaman ng wizard ang mga planong ito at binigyan si Michael ng isang espesyal na piraso ng salamin. Kung susundin niya ang pulang bituin sa salamin, dadalhin siya sa puso ni Joan.
Naglakbay si Michael sa loob ng mahabang panahon, sa lupa at tubig. Ang kaniyang bangka ay tuluyang naanod sa isang lupain kung saan makikita ang isang kastilyo na hindi niya makapasok. Sa tabi ng kastilyo ay may isang matandang lalaki at isang ahas. Inalok ng matandang lalaki na ituro kay Michael ang daan papasok sa kastilyo, kung pumayag si Michael na maging alipin niya hanggang sa mapisa ng ahas ang mga itlog nito; Pumayag naman si Michael. Lumipas ang mga taon at nagalit si Michael dahil hindi napipisa ang mga itlog. Tinangka niyang sirain ang mga itlog ngunit hindi siya nagtagumpay. Habang umiiyak siya, bumagsak ang mga luha niya at bumukas ang mga shell. Natagpuan ni Michael ang kaniyang paraan sa kastilyo, at nangakong walang iba kundi ang puso ng kaniyang minamahal. Ang isang diwata ng maraming disguises ay hinimok si Michael na kumain ng enchanted food, ngunit hindi siya nalinlang, dahil nakikita niya kung sino talaga siya sa pamamagitan ng kaniyang piraso ng salamin. Sa wakas, ibinigay sa kaniya ng diwata ang puso ni Joan kasama ang ilang mahiwagang salita na paulit-ulit kapag nakita siya. Nang bumalik si Michael ay nagkamali siyang nakulong, ngunit sa sandaling makita niya ang Prinsesa sa mga bar ng kaniyang selda, inulit niya ang mga salita, at ang puso sa kaniyang kamay ay pumutok sa dibdib ni Joan. Nakilala niya kaagad si Michael, iginiit na magpakasal sila, at hinalikan siya sa harap ng lahat upang makita. Kasal sila at masaya ang mga tao. "Sa ngayon ay nakatitiyak kami ng isang mabuting Hari," sabi ng mga tao. “See, ipinakita na niya kung ano ang kaya niyang gawin. Tiyak na walang sinuman ang makakahanap ng puso ni Prinsesa Joan."[1]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ De Morgan, Mary. “The Heart of Princess Joan.” The Necklace of Princess Fiorimonde and Other Stories. Edinburgh: R.&R. Clark, 1880. 79-130. David Edwards and Josephine Paolucci, Comp. The Project Gutenberg. 25 Feb. 2012., https://www.gutenberg.org/files/38976/38976-h/38976-h.htm#front.1 Feb 2013.