Ang Sirena ng Zennor
Ang Sirena ni Zennor (Cornish: An Vorvoren a Senar) ay isang sikat na Kornikong kuwentong-bayan na unang naitala ng Kornikong folkloristang si William Bottrell noong 1873. Ang alamat ay nagbigay inspirasyon sa mga gawa ng tula, panitikan at sining.
Buod
baguhinNoong unang panahon, isang maganda at marangyang bihis na babae ang dumadalo paminsan-minsan sa mga serbisyo sa Simbahan ni Santa Senara sa Zennor, at minsan sa Morvah. Ang mga parokyano ay nabighani sa kanyang kagandahan at kanyang boses, dahil ang kanyang pag-awit ay mas matamis kaysa sa lahat. Madalang siyang lumitaw sa loob ng maraming taon, ngunit tila hindi tumatanda, at walang nakakaalam kung saan siya nanggaling, bagama't pinagmamasdan siya mula sa tuktok ng Burol Tregarthen. Pagkaraan ng maraming taon, naging interesado ang misteryosong babae sa isang binata na nagngangalang Mathey Trewella,[i] "ang pinakamahusay na mang-aawit sa parokya." Isang araw sinundan niya ang kanyang tahanan, at nawala; ni hindi na nakitang muli sa Simbahan ng Zennor.
Nagtataka ang mga taganayon kung ano na ang nangyari sa dalawa, hanggang isang Linggo ay nag-angkla ang isang barko mga isang milya mula sa Pendour Cove. Hindi nagtagal, lumitaw ang isang sirena, at hiniling na itaas ang anchor, dahil ang isa sa mga fluke nito ay nakapatong sa kanyang pintuan, at hindi niya maabot ang kanyang mga anak.[ii] Ang mga mandaragat ay nagpapasalamat, at mabilis na tumulak, na naniniwalang ang sirena ay isang masamang tanda. Ngunit nang mabalitaan ito ng mga taganayon, napagpasyahan nila na ang sirena ay ang parehong ginang na matagal nang bumisita sa kanilang simbahan, at na-engganyo niya si Mathey Trewella na sumama sa kaniya at tumira.[iii][1]
Ang mga parokyano sa Sta. Senara's ay ginunita ang kuwento sa pamamagitan ng pagkakaroon ng isang dulo ng isang bangko na inukit sa hugis ng isang sirena. Ang isang mas maikling account ng alamat ay nauugnay sa Bottrell sa isang kasunod na pagbisita sa Cornwall. Ang sirena ay nagpunta sa simbahan tuwing Linggo upang marinig ang koro kumanta, at ang kanyang sariling boses ay kaya matamis na siya enticed Mathey Trewella, anak ng churchwarden, upang pumunta palayo sa kanya; hindi na muling nakita sa tuyong lupa. Ang sikat na "sirena ng sirena" ay ang parehong bangko kung saan ang sirena ay nakaupo at kumanta, sa tapat ng Trewella sa loft pangkoro.[2]
Talababa
baguhin- ↑ The proper or modern form of the name would be Matthew Trewella or Trewhella, which are found in some versions of the story.
- ↑ Bottrell recorded two accounts: in one version, the mermaid told the sailors that she was returning from church, and anxious to see her children; in the second, she needed to dress her children for church.
- ↑ In Cornish tradition, Mermaids could change their shapes at will to walk on land, and were often said to entice mortal men to come and live with them.