Bagong Polisiyang Pang-ekonomiya

Ang Bagong Polisiyang Pang-ekonomiya (Ruso: новая экономическая политика, tr. novaya ekonomicheskaya politika) ay isang patakarang pang-ekonomiya ng Unyong Sobyet na iminungkahi ni Vladimir Lenin noong 1921 bilang pansamantalang kapaki-pakinabang. Inilarawan ni Lenin ang NEP noong 1922 bilang isang sistemang pang-ekonomiya na magsasama ng "isang malayang pamilihan at kapitalismo, na parehong napapailalim sa kontrol ng estado," habang ang mga sosyalisadong negosyo ng estado ay gagana sa "isang batayan ng tubo."

Kinakatawan ng BPP ang ekonomikong patakarang pang-ekonomiyang higit na nakatuon sa merkado (itinuring na kinakailangan pagkatapos ng Digmaang Sibil ng Rusya noong 1918 hanggang 1922) upang pasiglahin ang ekonomiya ng bansa, na lubhang nagdusa mula noong 1915. Bahagyang binawi ng mga Sobyetikong awtoridad ang kumpletong nasyonalisasyon ng industriya (naitatag sa panahon ng digmaang komunismo noong 1918 hanggang 1921) at ipinakilala ang isang halo-halong ekonomiya na nagpapahintulot sa mga pribadong indibidwal na magkaroon ng maliliit at katamtamang laki ng mga negosyo, habang ang estado ay patuloy na kinokontrol ang malalaking industriya, bangko at dayuhang kalakalan. Dagdag pa rito, inalis ng NEP ang sapilitang paghingi ng butil at ipinakilala ang buwis sa mga magsasaka, na babayaran sa anyo ng hilaw na produktong pang-agrikultura. Pinagtibay ng gubyernong Bolshebista ang BPP sa kurso ng ika-10 Kongreso ng Buong-Rusong Partido Komunista (Marso 1921) at ipinahayag ito sa pamamagitan ng isang kautusan noong 21 Marso 1921: "Sa Pagpapalit ng grain-requisition sa pamamagitan ng buwis sa pagkain". Ang mga karagdagang kautusan ay nipino ang patakaran. Kasama sa iba pang mga patakaran ang reporma sa pananalapi (1922–1924) at ang pag-akit ng dayuhang kapital.

Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.