Sa Sinaunang Gresya, ang pangalang βάρβαρος, bárbaros, ay ibinigay sa lahat ng mga taong hindi nakapagsasalita ng wikang Griyego. Sa pagdaka, ang katagang barbaro o barbaryano (Ingles: barbarian, Kastila: barbaro) ay nagkaroon ng kahulugang 'Sinumang hindi Griyego'. Sa paglaon pa uli, nangahulugan itong 'sinumang nasa labas ng Imperyong Romano'. Sa makabagong paggamit, ang salita ay ginagamit upang tukuyin ang isang taong hindi sibilisado o walang kultura.

Ginamit ito para sa isang kasapi ng isang bansa o pangkat etniko na tinatanaw bilang may mas mababang antas ng kabihasnan, o para sa isang indibiduwal na tao na tinatanaw bilang brutal, malupit, at insensitibo o manhid o ang ugali ay hindi katanggap-tanggap sa lipunang sibilisado ng isang tagapagsalita. Kapag ginamit para sa isang tao, ang salita ay palagiang may pahiwatig ng hindi pagsang-ayon, subalit hindi palagi kapag ginagamit para sa isang nasyon.

Tingnan din

baguhin

  Ang lathalaing ito na tungkol sa Tao ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.