Bhramari
Si Bhramari ay isang diyosang Hindu. Siya ay isang pagkakatawang-tao ng diyosa na si Adi Shakti. Ang ibig sabihin ng Bhramari ay 'ang Diyosa ng mga bubuyog' o 'ang Diyosa ng mga itim na bubuyog. Siya ay nauugnay sa mga bubuyog, trumpeta, at putakte, na kumakapit sa kaniyang katawan. Siya ay karaniwang inilalarawan bilang naglalabas ng mga bubuyog at trumpeta mula sa kaniyang apat na kamay.
| Bhramari | |
|---|---|
 Brahmari na ipinapakitang naglalabas ng isang hukbo ng mga itim na bubuyog laban sa hukbo ng Arunasura. | |
| Diyosa ng mga Itim na Bubuyog | |
| Affiliation | Devi |
| Konsorte (Asawa) | Siva |
Ang ikasampung aklat at ikalabintatlong kabanata ng Devi Bhagavata Purana ay nagtatala ng detalyadong pakikipagsapalaran ng diyosang si Bhramarr.[1] Siya rin ay maikling binanggit sa Devi Mahatmya.[2] Ang Devi Bhagavata Purana ay naglalarawan kung paano niya pinatay ang demonyong si Arunasura. Ang diyosa ay sinasamba bilang Bhramaramba kasama si Pangingoong Siva sa Templo ng Mallikarjuna, Srisailam, Andhra Pradesh na isa sa labindalawang templo ng mga Jyothirlinga at kilala rin bilang isa sa pangunahing 18 Shakti Peeth kung saan bumagsak ang leeg ng diyosa at nasa kateel.
Kuwento
baguhin
Sa lungsod ng mga demonyo, nanirahan ang isang makapangyarihang demonyo na nagngangalang Arunasura. Siya ay isang galit na galit sa Diyos-napopoot at isang mapagkunwari, na nais higit sa lahat upang lupigin ang mga Diyos. Pumunta siya sa pampang ng Ganges sa Himalaya at nagsagawa ng napakahigpit na penitensiya kay Brahma, na naniniwalang siya ang tagapagtanggol ng mga demonyo. Hinawakan niya sa kaniyang katawan ang limang vāyus ng Prana at nagsimulang magnilay, inuulit ang Gayatri Mantra at nagsasanay ng disiplina. Sa unang sampung libong taon, nabuhay siya sa pamamagitan ng paglunok lamang ng mga tuyong dahon; para sa pangalawa, nabuhay siya sa pamamagitan ng pag-inom lamang ng mga patak ng tubig; at, para sa pangatlo, nabuhay siya sa pamamagitan ng paglanghap ng hangin nang mag-isa. Sa ikaapat na sampung libong taon, hindi siya kumain ng anuman at sa gayon ay nagsagawa ng kaniyang penitensiya. Pagkaraan ng ikaapat na sampung libong taon, ang kaniyang tiyan ay natuyo, ang kaniyang katawan ay natuyo at ang mga ugat ng kaniyang katawan ay halos nakikita na; tanging hininga ng buhay ang nananatili doon. Sa puntong ito ay isang halo ng liwanag ang lumabas sa kaniyang katawan at nagsimulang sunugin ang buong mundo. Nakapikit, tila nagliliyab sa apoy, na para bang siya mismo ay apoy.
Sa pagmamasid sa kaniyang penitensiya at pagpapasya, nakita ni Lord Brahma na nararapat na pagpalain si Arunasur ng proteksiyon mula sa lahat ng dalawa o apat na paa na nilalang. Ang pagpapalang ito ay nagbigay kay Arunasur ng kumpiyansa na tawagan ang lahat ng iba pang mga demonyong naninirahan sa mga rehiyon sa ilalim ng lupa at makipaglaban sa isang huling labanan sa mga Diyos sa itaas. Dumating ang mga demonyo at binati siya bilang kanilang hari. Sa pamamagitan ng kanyang utos, nagpadala sila ng mga mensahero sa Langit upang ipahiwatig ang kanilang layunin. Nang marinig ang balita, nanginginig si Indra sa takot at agad na sumama sa mga Diyos sa tahanan ni Brahma. Matapos talakayin ang sitwasyon kay Brahma, pumunta sila sa Vaikunth upang kunin si Vishnu. Doon ay nagsagawa silang lahat ng kumperensiya kung paano patayin ang demonyong naghahangad na pabagsakin sila.
Mga sanggunian
baguhin- ↑ "The Devi Bhagavatam: The Tenth Book: Chapter 13". sacred-texts.com. Nakuha noong 2016-03-26.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ C. Mackenzie Brown. The Triumph of the Goddess: The Canonical Models and Theological Visions of the Devi-Bhagavata Purana. SUNY Press. p. 277. ISBN 978-0-7914-9777-7.