Wika ng katawan
Ang wika ng katawan o pananalita ng katawan[1] (Ingles: body language, kinesic communication[2]) ay isang uri ng pagpapahayag o komunikasyong hindi ginagamitan ng mga salitang sinasabi o isinusulat, ngunit binubuo ng mga manerismo o kilos ng katawan, mga tindig o tikas, at mga anyo o hitsura ng mukha na maaaring ipaliwanag bilang hindi namamalayang pakikipag-ugnayan, pakikipagtalastasan, o pagpapadama ng mga damdamin o kalagayang sikolohikal ng isang tao.[3] Ito ang mga kilos o galaw ng mga bahagi ng katawan, katulad ng mga kamay, mga bahagi ng mukha, galaw o asal ng mata[4], tayo, asta o bikas ng buong katawan, o iba pang katulad ng mga ito[4], na nagpapakita o nagpapahiwatig ng ibig sabihin o nais gawin, na naglalantad o nagpapahalata sa pisikal, mental, at emosyonal na katayuan ng isang tao, at ipinaaalam o ipinababatid ng taong ito sa ibang mga tao habang hindi gumagamit ng nasasatitik at pasabi o pasalitang wika.[5] Tinatawag din itong komunikasyong kinesiko.[2]
Kinesiks o kinesika ang tawag sa makaagham na pag-aaral ng galaw o kilos at ekspresyon ng katawan. Pinasimulan ang larangang ito ni Ray L. Birdwhistell, isang antropologong umakda sa Introduction to Kinesics ("Pagpapakilala sa Kinesiks") noong 1952.[4]
Kahalagahan
baguhinBilang isang pakikipag-ugnayang hindi ginagamitan ng mga salita, nagaganap ang wika ng katawan sa tuwing may nakakaharap na ibang tao ang isang tao. Nagsasabi ito ng tunay na mga damdamin ng ibang tao sa isang tao. Nakakapagbigay-alam din ito ng kung paano natatanggap ng ibang tao ang mga salitang binitawan o binigkas ng isang tao.[6]
Umaabot sa 60 hanggang 80 bahagdan ng mga mensahe ang naipapakita at naipababatid sa ibang tao sa pamamagitan ng wika ng katawan. Tanging 7 hanggang 10 bahagdan lamang ang nangagaling sa talagang binabanggit na mga salita ng isang usapan o huntahan. Kaya't mahalaga ang kakayanang basahin o unawain at ipaliwanag ang wika ng katawan ng ibang tao upang magkaroon ng mabuting pagtanggap ng ibang tao, at hindi ang kabaligtarang masamang pakikitungo ng ibang tao. May gampanin ito sa panayam sa paghahanap ng hanap-buhay, sa isang pagpupulong, sa isang tungkuling pangnegosyo, at maging sa personal na buhay, katulad ng pakikipagtiyap, pakikipagtagpo, o pakikipagkita sa maaari mong maging kasintahan.[6]
Sa sikolohiya
baguhin
Sa larangan ng sikolohiya, ito ang walang pagsasalitang pagsisiwalat, pagpapabatid, at pamamahagi ng kabatiran o impormasyon sa pamamagitan ng sinasadya (habang may malay-tao, gising, nakakaramdam, mulat, at may ulirat) o hindi namamalayang mga galaw, kumpas, tindig, at iba pang kilos ng katawan o mga bahagi nito.[7] Pinakakahulugan din ng pariralang "wika ng katawan" ang pagpapahayag ng mga tahimik na pabatid o mensaheng hindi binabanggit o binubukambibig na pasalita sa pamamagitan ng mga kilos ng katawan ng taong pinagmumulan o kinakikitaan ng mga galaw na ito, kasama na ang pinapamalas na wangis, bikas, o hilatsa ng mukha (katulad ng kiya, ismid, ingos, at iba pang mga katulad nito), tunog, tono at kahinaan o kalakasan ng tinig, at iba pa.[2] Isa itong impormal o hindi pormal na anyo o porma ng komunikasyong hindi nakasandig sa kultura, kung saan ipinapahayag ang mga damdamin, mga emosyon, mga motibo, at mga kaisipan sa pamamagitan ng mga pagbabago ng hitsura ng mukha, mga kumpas, tikas, posisyon ng katawan, at iba pang mga hudyat na hindi ginagamit ng salitang binibigkas ng bibig.[8]
Sa larangan ng sikolohiyang panlipunan, lahat ng ugali o kaasalang isinasagawa o isinasakatuparan ng isang o maraming tao sa harap o sa piling ng iba pang mga tao ay itinuturing na komunikasyon, pakikipag-ugnayan, o pakikipagkapwa-tao. Kaya't ang mapayapa o tahimik na "wika ng katawan" ay isa ring uri ng komunikasyon.[2] Nagpapahayag ang wika ng katawan ng mga emosyon at saloobin o kalooban, na minsan taliwas o salungat sa mga mensaheng ipinapakita o ipinababatid ng wikang pabigkas o pasalita. May ilang mga pagpapahayag na hindi pasalita na nauunawaan ng mga taong mula sa lahat ng mga kalinangan. Subalit may ibang mga ekspresyon o pagpapadamang partikular lamang sa tiyak o espesipikong mga kultura.[4]
Sa medisinang pangtao
baguhinAng wika ng katawan ay maaari ring bigyang kahulugan bilang isang pangkat ng mga hudyat o senyas na hindi sinasambit, kasama na ang mga galaw ng katawan, mga kumpas o pag-amba, posisyon ng katawan sa loob ng kinalalagyan nitong puwang o espasyo, mga ekspresyon ng mukha, at pagpapalamuti sa katawan, na nagbibigay ng ekspresyon o naglalarawan at nagbibigay-buhay sa sari-saring mga kalagayan ng emosyon, katayuan ng katawan o pisikal na kalagayan, at estado ng isipan. Ito ang pagpapakita ng mga damdamin sa pamamagitan ng postura o mga kumpay.[8]
Sa medisinang panghayop
baguhin
Sa pangkalahatan, katangian ng mga primado o primata ang halatang-halata o lantad na lantad na wika ng katawan, ngunit karamihan sa mga uri o espesye ng mga hayop ang gumagamit ng mga kilos upang ipakita ang kanilang pagturing sa iba pang mga hayop at sa kapaligiran.[8]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Blake, Matthew (2008). "Batay sa language, wika, pananalita". Tagalog English Dictionary-English Tagalog Dictionary. Bansa.org.
{{cite ensiklopedya}}: CS1 maint: date auto-translated (link), Language Naka-arkibo 2016-03-06 sa Wayback Machine.. - ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Body language Naka-arkibo 2010-05-10 sa Wayback Machine. at kinesic communication Naka-arkibo 2009-12-05 sa Wayback Machine., businessdictionary.com
- ↑ Body language Naka-arkibo 2010-01-15 sa Wayback Machine., encarta.msn.com
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Body language, encyclopedia2.thefreedictionary.com
- ↑ Body language, answers.com
- ↑ 6.0 6.1 Interpreting body language, cccoe.net
- ↑ Body language, thefreedictionary.com
- ↑ 8.0 8.1 8.2 Body language, medical-dictionary.thefreedictionary.com
Mga kawing panlabas
baguhin
- (sa Ingles) Body language, answers.com
- (sa Ingles) Interpreting body language, cccoe.net