Si Cecil James Sharp (Nobyembre 22, 1859 – Hunyo 23, 1924)[1] ay isang kolektor, musikero, at kompositor ng mananawit-pambayan na ipinanganak sa Ingles. Siya ay isang pangunahing pinuno ng muling pagbuhay ng awiting-pambayan sa Inglatera bilang isang kolektor, arkibista, guro, at tagapagtaguyod. Nagtipon siya ng libo-libong himig kapuwa mula sa kanayunan ng Inglatera at rehiyon ng Timog Apalache ng Estados Unidos, at nagsulat ng isang maimpluwensiyang tomo, English Folk Song: Some Conclusions.

Cecil Sharp
Kapanganakan22 Nobyembre 1859
  • (London Borough of Lambeth, Kalakhang Londres, London, Inglatera)
Kamatayan23 Hunyo 1924
  • (London Borough of Camden, Kalakhang Londres, London, Inglatera)
MamamayanUnited Kingdom of Great Britain and Ireland
Trabahomusiko, guro, musicologist, lyricist, manunulat
Pirma

Batay sa kaniyang pag-aaral ng mga nakaligtas na sayaw-pambayan sa kanayunan pati na rin ang mga nakasulat na mapagkukunan, kinolekta niya, ginawaran at pinasikat ang mga nakatagong kasanayan ng English country dance at sayaw na Morris. Noong 1911, kapuwa niya itinatag ang Ingles na Samahang Sayaw-pambayan (na kalaunan ay pinagsama sa English Folk Dance at Song Society).

Ang pamana ni Sharp ay nananatili sa musikang-pambayan at mga sayaw na tinulungan niyang mapanatili, ang ilan sa mga ito ay ginaganap pa rin hanggang ngayon. Marami sa mga pinakasikat na musikero ng Britanikong muling pagbuhay ng tradisyong-pambayan noong dekada 1960, halimbawa, ang gumamit ng mga kanta na kinolekta ni Sharp sa kanilang musika at naunawaan ang kaniyang kontribusyon.[2]

Sa kabaligtaran, si Sharp ay binatikos ng mga istoryador para sa paraan kung saan ang kaniyang mga rasista at seksistang saloobin ay nakaimpluwensiya sa kaniyang mga gawa, na binanggit na tumanggi siyang mangolekta ng katutubong musika mula sa mga taong may kulay. Binatikos din si Sharp dahil sa pagmamaliit sa papel ng mga tagalikha ng babae at etnikong Eskoses sa kasaysayan ng katutubong musika.

Maagang buhay

baguhin

Ipinanganak si Sharp sa Camberwell, Surrey, ang panganay na anak ni James Sharp[3] (isang mangangalakal ng pisara na interesado sa arkeolohiya, arkitektura, lumang kasangkapan, at musika) at ang kaniyang asawa, si Jane née Bloyd, na mahilig din sa musika. Pinangalanan nila siya pagkatapos ng santong patron ng musika, kung kaninong kapistahan siya ay ipinanganak. Nag-aral si Sharp sa Uppingham, ngunit umalis sa edad na 15 at pribadong itinuro para sa Unibersidad ng Cambridge, kung saan nagsagwan siya sa bangka ng Clare College at nagtapos ng BA noong 1882.[4]

Mga sanggunian

baguhin
  1. Colin Larkin, pat. (1992). The Guinness Encyclopedia of Popular Music (ika-First (na) edisyon). Guinness Publishing. pp. 2238/9. ISBN 0-85112-939-0.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. Burns, Robert G. H. (2007). "Continuity, Variation, and Authenticity in the English Folk-Rock Movement". Folk Music Journal. 9 (2): 192–218. ISSN 0531-9684.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. Sue Tronser, 'Sharp, Cecil James (1859–1924)', Australian Dictionary of Biography, Vol. 11, MUP, 1988, pp 579–580. Retrieved 17 January 2010.
  4. Padron:Acad