Ang Chittagong (Chittagoniano, Bengali: চট্টগ্রাম, Chôţţogram) ay ang pangunahing daungan at ang pangalawang pinakamalaking lungsod ng Bangladesh. Ito ay matatagpuan sa mga bangko ng River Karnaphuli.

Ang isang tungkulin sa kalakalan simula ng ika-9 na siglo, Chittagong ay isang multicultural pamana ng Islamic, Hindu at Buddhist tradisyon. Ang mga modernong lungsod na binuo sa panahon ng British panuntunan bilang isang hub ng tren, langis at mga kagamitan sa pagtimpla ng kalakalan. Lungsod din ay naging isang focal point para sa mga rebolusyonaryo na gawain laban sa British, kapansin-pansin ang armadong pagbabangon pinangunahan ng Surya Sen sa 1930. Ito ay ding isang mahalagang militar base at supply ng point para sa mga magkakatulad pwersa sa panahon ng Burma Kampanya sa World War II. Matapos ang partisyon ng India sa 1947, Chittagong ay naging bahagi ng East Pakistan. Noong 1971, ng East Pakistanis rebelled laban sa West Pakistan sa pagtanggi upang tanggapin ang mga resulta ng mga demokratikong halalan, ang deklarasyon ng Bangladesh ng Kosovo inihayag sa Chittagong. Lungsod ang nagpunta sa mga saksi mga kasamaan, digmaan krimen at nabal blockades sa panahon ng giyera ng pagpapalaya na sumunod.

Ngayon, Chittagong ay isa sa pinakamabilis na lumalagong mga lungsod sa mundo. Ang isang pangunahing pangkalakalan (commercial) at pang-industriya center, lungsod ay mayroon ding isang globally mapagkumpitensiya espesyal na pang-ekonomiya zone. Gamit ang pangunahing proyekto imprastraktura na isasagawa para sa lungsod, kabilang ang deep sea port, mga rehiyonal kapitbahay ng Bangladesh, kabilang ang India at Tsina, ay may mata Chittagong bilang isang hinaharap rehiyonal transit hub. Ang port lungsod ay nakikita bilang mahalaga sa pagpapaunlad ng ekonomiya ng landlocked katimugang Asya, kabilang ang Northeast Indiya, Bhutan, Nepal at bahagi ng Southern China.


HeograpiyaBangladesh Ang lathalaing ito na tungkol sa Heograpiya at Bangladesh ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.