Dick Whittington at Kaniyang Pusa

Si Dick Whittington and His Cat ay ang Ingles na kuwentong-bayan na nakapalibot sa totoong buhay na si Richard Whittington (c. 1354–1423), mayamang mangangalakal at kalaunan ay Lord Mayor ng Londres. Ang alamat ay naglalarawan sa kaniyang pagbangon mula sa kahirapan sa pagkabata sa yaman na kaniyang nakuha sa pamamagitan ng pagbebenta ng kaniyang pusa sa isang bansang puno ng daga. Gayunpaman, ang tunay na Whittington ay hindi nagmula sa isang mahirap na pamilya ng karaniwang uri, at walang nakakahimok na ebidensiya na sumusuporta sa mga kuwento tungkol sa pusa, o kahit na siya ay nagmamay-ari ng isa.

Bumili si Dick Whittington ng pusa mula sa isang babae.—Kulayang bahagi mula sa isang pambatang aklat na inilathala New York, c. 1850 (edisyon ni Dunigan).

Ang isa pang elemento sa alamat ay na sinubukan ni Dick na tumakas sa kaniyang serbisyo bilang isang scullion isang gabi, patungo sa bahay (o nakarating sa Burol Highgate sa susunod na tradisyon), ngunit napigilan ng tunog ng Bow bells, na nangako na siya ang magiging alkalde ng London. isang araw.

Mula noong panahong pre-Victoriano, ang kuwento ay naging paboritong paksa ng Britanikong pantomime, lalo na sa panahon ng Pasko.

Pangkalahatang-idea

Ang mga nakasulat na form ay nagmula noong unang bahagi ng 1600s, mahigit 150 taon pagkatapos ng pagkamatay ng makasaysayang Whittington. Ang isang dulang dula (1604–05) at balad (1605) ay kilala lamang sa pangalan; Ang ballad ni Richard Johnson noong 1612 ay ang pinakaunang nakaligtas na piyesa na tumutukoy kay Whittington na kumukuha ng kaniyang kapalaran sa kaniyang pusa. Ang maagang balad na ito ay naglalaman na ng tradisyon na tumakas si Whittington sa serbisyo ng kaniyang scullion at naglakbay patungo sa bahay, ngunit binalikan siya ng mga kampana ng Londres na hinulaang ang kaniyang hinaharap na pagiging alkalde.

Ang pinakaunang kilalang prosa rendition ay The Famous and Remarkable History of Sir Richard Whittington ni "TH" (Thomas Heywood), na inilathala noong 1656 sa chapbook form, na tinukoy na ang mga kampana ay yaong sa Bow Church (St Mary-le-Bow), at na narinig sila ng bata sa Bunhill. Isinulat ng mga karaniwang chapbook sa ibang pagkakataon na ang bata ay umabot hanggang sa Holloway noong gabing tumakas siya. Ang mga link sa nayong ito ay hindi napatunayan sa unang bahagi ng alamat o panitikan, at naisip na isang ika-18 siglong imbensiyon. Ngunit batay sa tradisyong ito, ang landmark na Whittington Stone sa paanan ng Burol Highgate ay karaniwang itinuturing na lugar kung saan huminto si Dick Whittingon at narinig ang mga sikat na kampana.

Ang kuwento ay inangkop sa papet na dula ni Martin Powell noong unang bahagi ng ika-18 siglo. Nang maglaon, ito ay isinagawa bilang mga pantomime sa entablado at mga dulang pambata. Ito rin ay muling isinalaysay bilang kwentong pambata ng ilang mga printer at may-akda hanggang ngayon.

Mayroong ilang dayuhan at medieval na analogue na nagpapakita ng paksa ("Whittington's cat" motif, N411.2), kung saan ang bayani ay nakakakuha ng kayamanan sa pamamagitan ng pagbebenta ng pusa, kadalasan sa isang lugar na puno ng daga na lubhang nangangailangan ng isa. Ang kuwento ay naka-catalog Aarne–Thompson (AT) tipo ng kuwento 1651, "Whittington's Cat".

Batong Whittington

Ngayon, sa Burol Highgate sa harap ng Ospital ng Whittington, mayroong isang estatwa bilang parangal sa maalamat na pusa ni Whittington sa pook kung saan, ayon sa mga huling bersiyon ng kuwento, ang malayong Bow Bells ay nagpaalam sa batang si Dick na bumalik sa London upang kunin ang kaniyang kapalaran. Ang estatwa ng pusa ay inilagay sa ibabaw ng Batong Whittington pagkaraan, noong 1964.