Etikang pangmilitar

Ang etikang pangmilitar (Ingles: military ethics) ay nilayon na makapagbigay ng gabay sa mga kasapi ng sandatahang lakas upang makakilos sa isang gawi sumasang-ayon sa mga pangangailangan ng pakikihamok o pakikipaglaban at pag-oorganisang pangmilitar[1] Habang ang teoriya ng digmaang makatwiran ay pangkalahatang tinatanaw upang makapagtakda ng mga gawi na panlikuran ng mga pagtatalo o pagdedebateng pangmoralidad, ang mga bansa ay mayroong mas tiyak na mga paraan ng pagtataguyod ng mga prinsipyong ito na pang-etika.

Kabilang sa pangmilitar na etika ang maramihang mga kabahaging pook, kasama na ang sumusunod, sa piling ng iba pa:

  • ano ba, kung mayroon man, ang dapat na maging mga batas ng digmaan
  • pangangatwiran para sa pagsisimula ng paggamit ng puwersang militar
  • mga kapasyahan hinggil sa kung sino ba ang maaaring puntriyahin sa pakikidigma
  • mga pagpapasya hinggil sa pagpili ng mga sandata, at anong mga epektong kolateral ang idurulot ng ganiyang mga sandata
  • mga pamantayan sa pamamahala ng mga bihag na militar
  • mga paraan ng pagharap sa mga paglabag sa mga batas ng digmaan

Tingnan din

baguhin

Mga sanggunian

baguhin
  1. Toner, James Hugh (2000). Morals under the Gun: The Cardinal Virtues, Military Ethics, and American Society. Baltimore: University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-2159-0.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)