Ferdinand the Faithful and Ferdinand the Unfaithful

Ang "Ferdinand the Faithful and Ferdinand the Unfaithful" (Fernando ang Tapat at Fernando na Taksil) ay isang Aleman na kuwentong bibit na kinolekta ng Magkapatid na Grimm, kuwento bilang 126.

Ito ay Aarne-Thompson tipo 531. Kasama sa iba pang mga kuwento ng ganitong uri ang The Firebird and Princess Vasilisa, Corvetto, King Fortunatus's Golden Wig, at The Mermaid and the Boy. Ang isa pang pampanitikang pagkakaiba ay ang La Belle aux cheveux d'or ni Madame d'Aulnoy, o The Story of Pretty Goldilocks.

Buod

Ang isang mag-asawa ay walang anak habang sila ay mayaman, ngunit nang sila ay naging mahirap, sila ay nagkaroon ng isang anak na lalaki, at ang ama ay walang mahanap na ninong maliban sa isang pulubi. Pinangalanan ng pulubi ang batang lalaki na Fernando ang Tapat, walang ibinigay sa kaniya, at walang kinuha, ngunit binigyan niya ang nars ng isang susi at sinabi na kapag ang bata ay labing-apat, dapat siyang pumunta sa isang kastilyo sa heath at buksan ito. Kung gayon ang lahat ng nilalaman nito ay magiging kaniya.

Noong pitong taong gulang ang bata, lahat ng iba pang mga lalaki ay nagyabang sa ibinigay sa kanila ng kanilang mga ninong. Pumunta si Ferdinand sa kaniyang ama para sa kaniyang regalo at narinig niya ang susi, ngunit walang kastilyo sa heath. Noong siya ay labing-apat, siya ay nagpunta muli, at nakakita ng isang kastilyo. Sa loob ay walang iba kundi isang puting kabayo, ngunit iniuwi niya ang kabayo at nagpasyang maglakbay. May nakita siyang panulat sa daan, nadaanan niya ito, ngunit may narinig siyang boses na nagsasabi sa kaniya na kunin ito, kaya kinuha niya ito. Pagkatapos ay nagligtas siya ng isda mula sa dalampasigan; binigyan siya nito ng plauta para ipatawag siya at nangakong kukunin para sa kaniya ang anumang nahulog sa tubig.

Pagkatapos ay nakilala niya ang isa pang lalaki, si Fernando na Taksil, na nalaman ang lahat tungkol sa kaniya sa pamamagitan ng masamang mahika, at nagpunta sila sa isang bahay-tuluyan. Isang batang babae roon ang umibig kay Fernando na Tapat at sinabi sa kaniya na dapat siyang manatili at maglingkod sa hari; pagkatapos ay nakuha niya siya ng isang lugar, bilang isang postilion. Nakuha rin siya ni Fernando na Taksil ng isang lugar, dahil hindi siya nagtiwala sa kaniya at gusto niyang bantayan siya.

Nagdadalamhati ang hari na wala sa kaniya ang kaniyang pag-ibig. Hinimok ni Fernando na Taksil ang hari na ipadala si Fernando na Tapat para sa kanya. Naisip ni Fernando na Tapat na hindi niya kaya at nagdalamhati, ngunit sinabi ng kabayo na kailangan niya ng isang barko na puno ng tinapay at isang barko na puno ng karne at upang makuha ang mga ito mula sa hari. Nang magkaroon siya, umalis ang kabayo at si Fernando na Tapat. Pinapayapa niya ang mga ibon sa daan gamit ang tinapay at mga higante sa karne, at sa tulong ng mga higante, dinala niya ang natutulog na prinsesa sa hari.

Ipinahayag ng prinsesa na hindi siya mabubuhay kung wala ang kaniyang mahiwagang mga sulat, mula sa kastilyo, kaya ipinadala ng hari si Ferdinand the Faithful para sa kanila, ngunit sa tulong ng kabayo, nakuha niya ang mga ito sa parehong paraan. Sa daan pabalik, nahulog niya ang kaniyang panulat sa tubig. Sinabi ng kabayo na hindi na ito makakatulong sa kanya. Tinugtog ni Ferdinand the Faithful ang plauta at pinabalik ng isda ang panulat.

Nagpakasal ang prinsesa sa hari at naging reyna, ngunit hindi niya mahal ang hari. Isang araw, sinabi niyang alam niya ang mahiwagang sining at maaaring putulin ang ulo ng isang tao at ibalik ito muli. Iminungkahi ni Ferdinand the Unfaithful si Ferdinand the Faithful, at pinutol niya ang ulo nito at muling isinuot. Pagkatapos ay sinabi ng hari na magagawa rin niya ito sa kaniya, at pinutol niya ang kaniyang ulo, nagkunwaring hindi niya ito maibabalik, at pinakasalan si Ferdinand the Faithful.

Ipinadala ito ng kabayo kay Ferdinand the Faithful pabalik sa kastilyo at sumakay dito ng tatlong beses. Ang kabayo ay nagbago pabalik sa isang anak ng hari.