Hop-o'-My-Thumb

Ang Hop-o'-My-Thumb (Hop-on-My-Thumb o Tumalon sa Aking Hinlalaki), o Hop o' My Thumb, kilala rin bilang Little Thumb, Little Thumb, o Little Poucet (Maliit na Hinlalaki, Pranses: Le petit Poucet), ay isa sa walong kuwentong bibit na inilathala ni Charles Perrault sa Histoires ou Contes du temps passé (1697), na kilala ngayon sa buong mundo. Ito ay Aarne-Thompson tipo 327B. Tinalo ng maliit na batang lalaki ang ogro. Ang ganitong uri ng kuwentong bibit, sa Pranses na tradisyong pasalita, ay madalas na pinagsama sa mga paksa mula sa uri na 327A, katulad ng Hansel at Gretel; isa sa mga naturang kuwento ay The Lost Children.

Ang kuwento ay unang inilathala sa Ingles bilang Little Poucet sa 1729 na salin ni Robert Samber ng aklat ni Perrault, "Histories, or Tales of Past Times". Noong 1764, ang pangalan ng bayani ay pinalitan ng Little Thumb. Noong 1804, ni-retitle ito ni William Godwin, sa "Tabart's Collection of Popular Stories for the Nursery", Hop o' my Thumb, isang terminong karaniwan noong ika-16 na siglo, na tumutukoy sa isang maliit na tao.

Kuwento

Ilustrasyon ni Gustave Doré, mula sa Les Contes de Perrault (1862), na naglalarawan kay Hop-o'-My-Thumb na nagtatago sa ilalim ng bangkito, nakikinig sa kaniyang mga magulang habang pinag-uusapan nila ang pag-abandona sa kaniya at sa kaniyang mga kapatid.

Ang isang mahirap na mangangahoy at ang kaniyang asawa ay hindi na kayang suportahan ang kanilang mga anak at balak silang iwanan sa isang kagubatan. Si Hop-o'-My-Thumb, na narinig ang kaniyang mga magulang, ay nagpaplano nang maaga at nangongolekta ng maliliit na puting bato mula sa isang ilog. Ginagamit niya ang mga bato upang markahan ang isang tugaygayan na nagbibigay-daan sa kaniya upang matagumpay na maakay ang kaniyang mga kapatid pauwi. Gayunpaman, sa pangalawang pag-ikot, gumamit siya ng mga breadcrumb sa halip, na kinakain ng mga ibon.

Ang magkapatid ay naliligaw sa kakahuyan. Ang Hop-o'-My-Thumb ay umakyat sa isang puno at nakita ang isang malayong liwanag. Naglalakad ang mga lalaki patungo dito. Dumating sila sa wakas sa isang bahay, at nalaman na ito ay pag-aari ng isang dambuhala. Si Hop-o'-My-Thumb, na natatakot sa mga lobo, ay nagpasya na ipagsapalaran ang pananatili sa tirahan ng halimaw.

Ang dambuhala ay nagpapahintulot sa mga lalaki na matulog sa gabi, at nagbibigay ng kama para sa kanila sa silid ng kaniyang mga anak na babae. Ngunit ang dambuhala ay nagising hindi nagtagal, at naghanda upang patayin sila sa kanilang pagkakatulog. Si Hop-o'-My-Thumb, na inaasahan ang posibilidad, ay nagplano nang maaga at pinalitan ang mga gintong korona ng mga anak na babae ng mga bonnet na isinuot niya at ng kaniyang mga kapatid. Bilang resulta, pinatay ng dambuhala ang kaniyang mga anak na babae sa halip, at bumalik sa kama. Sa sandaling humihilik siya, pinalabas ng bahay ni Hop-o'-My-Thumb ang kaniyang mga kapatid.

Ang dambuhala ay gumising sa umaga upang matuklasan ang kaniyang malaking pagkakamali, isinuot ang kaniyang pitong liga na bota, at humabol sa mga lalaki. Nakita nila ang dambuhala habang naglalakad. Mabilis na nag-isip si Hop-o'-My-Thumb at nagtago sa isang maliit na kalapit na kuweba. Ang dambuhala, na pagod, ay nagkataong magpahinga malapit sa kanilang pinagtataguan. Inutusan ng Hop-o'-My-Thumb ang kaniyang mga kapatid na umuwi, at samantala, tinanggal ang mga bota mula sa natutulog na dambuhala. Isinuot niya ang mga ito, at ang mga bota, na nakapagtataka, ay nag-resize upang magkasya sa kaniya.

Ginagamit ng Hop-o'-My-Thumb ang mga bota upang kumita ng kayamanan, at bumalik sa tahanan ng kaniyang pamilya, kung saan sila nakatira nang maligaya magpakailanman.