Isang Kuwento ng Tontlawald

Ang Isang Kuwento ng Tontlawald (Estonyo: Tontla mets ) ay isang Estonyong kuwentong bibit na kinolekta ni Dr. Friedrich Kreutzwald sa Eestirahwa Ennemuistesed jutud. Isinama ito ni W. F. Kirby, bilang "The Wood of Tontla" sa The Hero of Esthonia. Isinama ito ni Andrew Lang sa The Violet Fairy Book; inilista niya ang pinagmulan nito bilang Ehstnische Märchen, na salin sa Aleman ng gawa ni Kreutzwald, ni F. Löwe.

Walang nakipagsapalaran sa Tontlawald. Inutusan ng Hari ng Suwesya na putulin ang kakahuyan, ngunit walang nangahas. Ilang matapang na kaluluwa ang nakipagsapalaran sa Tontlawald, at iniulat na nakakita sila ng isang wasak na bahay na napapalibutan ng mga nilalang na mukhang lalaki, babae, at bata. Isang gabi, isang magsasaka na gumala nang mas malayo kaysa sa karamihan ay bumalik na may kaparehong kuwento, at idinagdag na ang isang matandang crone ay nagpaputok ng apoy nang paulit-ulit, na pinaalis ang mga bata, sumisigaw, at isang matandang lalaki ang nagdala ng isang sako sa kakahuyan, na may kasamang mga babae at bata na umiiyak at sinusubukang hilahin pababa ang sako, at isang itim na pusa na kasing laki ng isang bisiro. Walang naniwala sa kaniya.

Isang magsasaka ang nag-asawang muli, at siya at ang kaniyang bagong asawa ay nag-away, at inabuso niya ang kaniyang anak na babae na si Elsa. Isang araw, ang mga bata ay namumulot ng mga strawberry nang mapagtanto ng isang batang lalaki na sila ay nasa Tontlawald; ang natitira ay tumakbo, ngunit hindi inisip ni Elsa na ang kakahuyan ay maaaring mas masahol pa kaysa sa kaniyang madrasta. Nakilala niya ang isang maliit na itim na aso na may kwelyo na pilak, at isang dalagang nakadamit ng seda na humiling sa kaniya na manatili at maging kaibigan niya. Ibinalik ng dalaga si Elsa sa kaniyang ina, na noong una ay hindi pumayag na manatili si Elsa ngunit sa huli ay pumayag. Dinala ng dalaga si Elsa sa dagat at doon sila naglaro, at bumalik kinagabihan. Nang gabing iyon, isang lalaki ang gumawa ng kopya ni Elsa at ipinadala ang kopya pabalik sa nayon sa kaniyang lugar. Nanatili si Elsa ng maraming taon at natuto ng maraming kababalaghan, at lumaki na hindi ginawa ng dalaga.

Sa wakas, gayunpaman, sinabi ng ginang doon na dapat umalis si Elsa dahil lumaki na siya.

Bumalik sa nayon, binugbog ng madrasta ang pigura hanggang isang araw ay lumabas sa bibig nito ang isang makamandag na ahas at pinatay siya. Natagpuan siya ng kaniyang asawa, at pagkatapos noong gabing iyon ay kumain ng isang piraso ng tinapay. Sa umaga, siya ay patay na bilang kaniyang asawa, dahil ito ay nasa pigura.

Ginawang ibon ng ginang si Elsa, at lumipad siya pauwi. Doon, binaril siya ng isang prinsipe habang nasa anyong ibon siya. Nang bumagsak siya sa lupa, muling nagbalik ang kaniyang anyo bilang tao. Inuwi siya ng prinsipe at pinakasalan, at nang maglaon, naging reyna siya.

Wala nang nakarinig tungkol sa Tontlawald pagkatapos noon.

Mga pagsasalin

baguhin

Ang kuwento ay ibinigay bilang The Wood of Tontla at binahagi sa tatlong bahagi (Weird Things, The Magic Maiden, The Golden Wonders) sa Wonder tales mula sa Baltic wizards: mula sa Aleman at Ingles, ni Frances Jenkins Olcott.[1]

Mga sanggunian

baguhin
  1. Olcott, Frances Jenkins. Wonder tales from Baltic wizards: from the German and English. London, New York: Longman, Green and Co. 1928. pp. 115-130.