Johannes Diderik van der Waals
Si Johannes Diderik van der Waals (Olandes: [vɑn dər ʋaːls]; 23 Nobyembre 1837 – 8 Marso 1923) ay isang pisikong teoretikal na Dutch at isang termodinamista na kilala para sa kanyang akda hinggil sa ekwasyon ng estado ng mga gaas at likido. Siya ay pangunahing nauugnay sa ekwasyong van der Waals ng estado na naglalarawan ng pag-aasal ng mga gaas at kanilang kondensasyon sa yugtong likido. Ang kanyang pangalan ay nauugnay rin sa puwersang van der Waals, mga molekulang van der Waals at van der Waals radii. Siya ang unang pisikong propesor ng Unibersidad ng Amsterdam nang ito ay magbukas noong 1877. Siya ay ginawaran ng Gantimpalang Nobel sa Pisika noong 1910.
Johannes van der Waals | |
|---|---|
 | |
| Kapanganakan | 23 Nobyembre 1837 Leiden, Netherlands |
| Kamatayan | 8 Marso 1923 (edad 85) Amsterdam, Netherlands |
| Nasyonalidad | Netherlands |
| Nagtapos | University of Leiden |
| Kilala sa | Equation of state, intermolecular forces |
| Parangal | Nobel Prize for Physics (1910) |
| Karera sa agham | |
| Larangan | Physics |
| Institusyon | University of Amsterdam |
| Doctoral advisor | Pieter Rijke |
| Doctoral student | Diederik Korteweg Willem Hendrik Keesom |
Gawang siyentipiko
baguhinPagpapatunay sa pag-iral ng mga molekula
baguhinSa kanyang tesis noong 1873, binanggit ni Van der Waals ang di-idealidad ng mga tunay na gas at iniugnay ito sa pagkakaroon ng intermolecular na interaksyon. Ipinakilala niya ang unang ekwasyon ng estado na nagmula sa pagpapalagay ng isang may hangganang dami na inookupahan ay bumubuo ng maraming mga molekula.[1] Pinangunahan nina Ernst Mach at Wilhelm Ostwald ang isang malakas na agos ng pilosopikal na pagtanggi ukol sa pagkakaroon ng mga molekula pagtatapos ng ika-19 na siglo. Itinuring nila na hindi napatunayan ang pagkakaroon ng mga molekula sa mga bagay-bagay at hindi kailangan ang hipotesis ng molekula. Sa oras na isinulat ang tesis ni Van der Waals (1873), ang molekular na istruktura ng mga likido ay hindi tinanggap ng karamihan sa mga pisiko, at ang likido't singaw ay madalas na itinuturing na naiiba sa kemikal. Ngunit pinatunayan ng gawa ni Van der Waals ang katotohanan ng mga molekula at pinahintulutan ang pagtatasa ng kanilang laki at kaakit-akit na lakas. Binago ng kanyang bagong pormula ang pag-aaral ng mga ekwasyon ng estado. Sa pamamagitan ng paghahambing ng kanyang ekwasyon ng estado sa pang-eksperimentong mga datos, nakuha ni Van der Waals ang mga pagtatantya para sa aktwal na laki ng mga molekula at ang lakas ng kanilang kapwa pagkahumaling.[2]
Mga sanggunian
baguhin
Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.