Kaharian ng Diyos
Ang Kaharian ng Diyos, Kaharian ng Langit, o Kaharian ng Kalangitan, sa makapananampalatayang kahulugan, ay ang paghahari ng Diyos sa ibabaw ng lahat ng kanyang kinapal, nilikha, o ginawa. Darating ang Kaharian ng Diyos kapag inalis na ng Diyos ang lahat ng mga kasamaan at nagdala siya ng tunay na kapayapaan at katarungan o hustisya. Ang Kaharian ng Diyos ang pangunahing paksa ng mga pangaral at pagtuturo ni Hesus. Sa pamamagitan ng pagiging tagasunod ni Hesus, nagiging bahagi ng Kaharian ng Diyos ang isang isang tao. Ayon pa sa Bibliya, magiging walang katapusan o walang-hanggan ang Kaharian ng Diyos kapag nabuo na ang paghahari ng Diyos sa ibabaw ng mundo.[1] Magwawakas sa langit – sa Kaharian ng Diyos o ang Kanyang Iglesya, ang Kanyang Simbahan – ang kahariang itinatag ni Hesus sa lupa o sa mundo.[2]
Mga sanggunian baguhin
- ↑ The Committee on Bible Translation (1984). "Kingdom of God, Kingdom of Heaven". The New Testament, God's Word, The Holy Bible, New International Version (NIV). International Bible Society, Colorado, USA., Dictionary/Concordance, pahina B6.
- ↑ Abriol, Jose C. (2000). "Kaharian ng Diyos, Kanyang Iglesya". Ang Banal na Biblia, Natatanging Edisyon, Jubileo A.D. Paulines Publishing House/Daughters of St. Paul (Lungsod ng Pasay) ISBN 9715901077., talababa 15, pahina 1481.
Ang lathalaing ito na tungkol sa Hudaismo at Kristiyanismo ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.