Laacher See

bolkan sa Alemanya

Ang Laacher See (Pagbigkas sa Aleman: [ˈlaːxɐ ˈzeː]), na kilala rin bilang Lawa Laach, ay isang lawa ng bulkan na caldera na may diyametrong 2 km (1.2 mi) sa Renania-Palatinado, Alemanya, mga 24 km (15 mi) hilagang-kanluran ng Koblenz, 37 km (23 mi) timog ng Bonn, at 8 km (5.0 mi) sa kanluran ng Andernach. Ito ay nasa kabundukang Eifel, at bahagi ng bulkanikong kaparangang Silangang Eifel sa loob ng mas malaking Bulkanikong Eifel. Ang lawa ay nabuo sa pamamagitan ng Plinianong pagsabog humigit-kumulang 13,000 taon bago ang kasalukuyan na may Volcanic Explosivity Index (VEI) na 6, sa parehong tindi ng pagsabog ng Pinatubo noong 1991.[1][2][3][4][5] Ang paglabas ng bulkan na nakikita bilang mga mofetta sa timog-silangang baybayin ng lawa ay mga palatandaan ng natutulog na bulkan.

Laacher See
Tanaw ng caldera ng bulkan
LokasyonAhrweiler, Renania-Palatinado
Mga koordinado50°24′45″N 07°16′12″E / 50.41250°N 7.27000°E / 50.41250; 7.27000
UriBulkanikong lawang caldera
Paglabas ng agosFulbert-Stollen (kanal)
Mga bansang beysinAlemanya
Pang-ibabaw na sukat3.3 km2 (1.3 mi kuw)
Pinakamalalim53 m (174 tal)
Kataasan sa rabaw275 m (902 tal)

Paglalarawan

baguhin

Ang lawa ay hugis-itlog at napapaligiran ng matataas na pampang. Ang lava ay hinukay para sa mga silyarang bato mula sa panahon ng mga Romano hanggang sa pagpapakilala ng mga iron roller para sa paggiling ng butil.[6]

Sa kanlurang bahagi ay matatagpuan ang Benedictinong Abadia ng Maria Laach (Abbatia Lacensis), na itinatag noong 1093 ni Enrique II ng Laach ng Pamilya Luxemburgo, unang Konde Palatino ng Rin, na ang kaniyang kastilyo niya ay sa tapat ng monasteryo sa itaas ng silangang gilid ng bulkan. 

Ang lawa ay walang natural na labasan ngunit pinatuyo ng isang lagusan na hinukay bago ang 1170 at muling itinayo ilang beses mula noon. Ito ay pinangalanan para kay Fulbert, abad ng monasteryo mula 1152–1177, na pinaniniwalaang nagtayo nito. 

Tingnan din

baguhin

Mga sanggunian

baguhin
  1. Oppenheimer, Clive (2011). Eruptions that Shook the World. Cambridge University Press. pp. 216–217. ISBN 978-0-521-64112-8.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  2. de Klerk, Pim; atbp. (2008). "Environmental impact of the Laacher See eruption at a large distance from the volcano: Integrated palaeoecological studies from Vorpommern (NE Germany)". Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology. 270 (1–2): 196–214. Bibcode:2008PPP...270..196D. doi:10.1016/j.palaeo.2008.09.013.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  3. Bogaard, Paul van den (1995). "40Ar/39Ar ages of sanidine phenocrysts from Laacher See Tephra (12,900 yr BP): Chronostratigraphic and petrological significance". Earth and Planetary Science Letters. 133 (1–2): 163–174. Bibcode:1995E&PSL.133..163V. doi:10.1016/0012-821X(95)00066-L.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  4. "Geo-Education and Geopark Implementation in the Vulkaneifel European Geopark/Vulkanland Eifel National Geopark". The Geological Society of America. 2011. Inarkibo mula sa orihinal noong 13 Enero 2019. Nakuha noong 8 Enero 2013.{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  5. Reinig, Frederick; Wacker, Lukas; Jöris, Olaf; Oppenheimer, Clive; Guidobaldi, Giulia; Nievergelt, Daniel; atbp. (30 Hunyo 2021). "Precise date for the Laacher See eruption synchronizes the Younger Dryas". Nature (sa wikang Ingles). 595 (7865): 66–69. Bibcode:2021Natur.595...66R. doi:10.1038/S41586-021-03608-X. ISSN 1476-4687. Wikidata Q107389873. [Measurements] firmly date the [Laacher See eruption] to 13,006 ± 9 calibrated years before present (BP; taken as AD 1950), which is more than a century earlier than previously accepted.{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
  6. Hull, Edward (1892). Volcanoes: Past and Present (ika-2010 (na) edisyon). Echo Library. pp. 73–74. ISBN 9781406868180. Inarkibo mula sa orihinal noong 28 Abril 2022. Nakuha noong 2 Disyembre 2021.{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
baguhin