Langis ng oliba
Ang langis ng oliba ay isang mantikang prutas galing sa pagpipiga ng oliba, ang bunga ng Olea europaea, isang tradisyonal na tanim ng baybaying Mediteraneo at pag-eekstrakto ng langis.
Kadalasin itong ginagamit sa pagluto o bilang sarsang pang-ensalada. Matatagpuan din ito sa ilang kosmetiko, gamot, at sabon, at bilang panggatong sa mga tradisyonal na lamparang petroleo. Ginagamit din ito sa mga ilang relihiyon. Isa ito sa tatlong primaryang halamang kinakain sa lutuing Mediteraneo, kasama ng trigo at ubas. Tinatanim ang mga puno ng oliba sa Mediteraneo mula noong ika-8 milenyo BK.[1][2]
Espanya ang pinakamalaking prodyuser na nagmamanupaktura ng halos kalahati ng langis ng oliba ng mundo. Italya, Gresya, Tunisia, Turkiya at Maruekos ang mga ibang malaking prodyuser nito.[3]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ Davidson, Alan (1999). The Oxford Companion to Food [Ang Kompanyerong Oxford sa Pagkain] (sa wikang Ingles). Oxford. s.v. Olives. ISBN 0-19-211579-0.
{{cite book}}: CS1 maint: date auto-translated (link) CS1 maint: location missing publisher (link) - ↑ "International Olive Council" [Pandaigdigang Konseho ng Olibo] (sa wikang Ingles). Inarkibo mula sa orihinal noong Oktubre 26, 2018. Nakuha noong Oktubre 5, 2011.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - ↑ "The World of Olive Oil" [Ang Mundo ng Langis ng Oliba] (sa wikang Ingles). Enero 13, 2022. Inarkibo mula sa orihinal noong Pebrero 25, 2023. Nakuha noong Pebrero 25, 2023.
{{cite web}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
Ang lathalaing ito ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.