Anga"Limba noastră" ("Ating Wika") ay isang Pambansang awit ng Moldova. Ginamit noong 1994 at opisyal inangkin sa 22 Hulyo 1995.

Tagalog: Ating Wika
Limba noastră
Eskudo ng Limba noastra

Pambansang awit ng Moldova
LirikoAlexei Mateevici, 1917
MusikaAlexandru Cristea, ext. 1942
Ginamit1994 (hindi opisyal) 1995
Tunog
Hukbong-Dagat ng Estado Unidos Banda Instrumento











Kasaysayan baguhin

Liriko baguhin

Rumano orihinal Siriliko ng Moldovan pagkasalin ng PPA Salin sa Tagalog
Limba noastră-i o comoară

în adîncuri înfundată

Un șirag de piatră rară

pe moșie revărsată.


Limba noastră-i foc ce arde

într-un neam, ce fără veste

S-a trezit din somn de moarte

ca viteazul din poveste.


Limba noastră-i numai cîntec

doina dorurilor noastre

Roi de fulgere, ce spintec

noruri negri, zări albastre.


Limba noastră-i graiul pîinii

cînd de vînt se mișcă vara

In rostirea ei bătrînii

cu sudori sfințit-au țara.


Limba noastră-i frunză verde

zbuciumul din codrii veșnici

Nistrul lin, ce-n valuri pierde

ai luceferilor sfeșnici.


Nu veți plînge-atunci amarnic

că vi-i limba prea săracă

Și-ți vedea, cît îi de darnic

graiul țării noastre dragă.


Limba noastră-i vechi izvoade

povestiri din alte vremuri

Și citindu-le ’nșirate

te-nfiori adînc și tremuri.


Limba noastră îi aleasă

să ridice slava-n ceruri

Să ne spiue-n hram și-acasă

veșnicele adevăruri.


Limba noastră-i limbă sfîntă

limba vechilor cazanii

Care-o plîng și care-o cîntă

pe la vatra lor țăranii.


Înviați-vă dar graiul

ruginit de multă vreme

Ștergeți slinul, mucegaiul

al uitării ’n care geme.


Strîngeți piatra lucitoare

ce din soare se aprinde

Și-ți avea în revărsare

un potop nou de cuvinte.


Răsări-va o comoară

în adîncuri înfundată

Un șirag de piatră rară

pe moșie revărsată.

Лимба ноастрэ-й о комоарэ

ын адынкурь ынфундатэ

Ун шираг де пятрэ рарэ

пе мошие ревэрсатэ.


Лимба ноастрэ-й фок че арде

ынтр-ун ням, че фэрэ весте

С-а трезит дин сомн де моарте

ка витязул дин повесте.


Лимба ноастрэ-й нумай кынтек

дойна дорурилор ноастре

Рой де фулӂере, че спинтек

ноурь негри, зэрь албастре.


Лимба ноастрэ-й граюл пыйний

кынд де вынт се мишкэ вара

Ин ростиря ей бэтрыний

ку судорь сфинцит-ау цара.


Лимба ноастрэ-й фрунзэ верде

збучумул дин кодрий вешничь

Ниструл лин, че-н валурь пиерде

ай лучеферилор сфешничь.


Ну вець плынӂе-атунчь амарник

кэ ви-й лимба пря сэракэ

Ши-ць ведя, кыт ый де дарник

граюл цэрий ноастре драгэ.


Лимба ноастрэ-й векь извоаде

повестирь дин алте времурь

Ши читинду-ле ’нширате

те-нфиорь адынк ши тремурь.


Лимба ноастрэ ый алясэ

сэ ридиче слава-н черурь

Сэ не спиуе-н храм ши-акасэ

вешничеле адевэрурь.


Лимба ноастрэ-й лимбэ сфынтэ

лимба векилор казаний

Каре-о плынг ши каре-о кынтэ

пе ла ватра лор цэраний.


Ынвиаць-вэ дар граюл

руӂинит де мултэ време

Штерӂець слинул, мучегаюл

ал уйтэрий ’н каре ӂеме.


Стрынӂець пятра лучитоаре

че дин соаре се апринде

Ши-ць авя ын ревэрсаре

ун потоп ноу де кувинте.


Рэсэри-ва о комоарэ

ын адынкурь ынфундатэ

Ун шираг де пятрэ рарэ

пе мошие ревэрсатэ.

Ang ating wika ay isang kayamanan

Nakabara sa kailaliman

Isang bihirang string ng bato

sa natapon na ari-arian.


Ang ating dila ay nagniningas na apoy

sa isang bansang walang balita

Nagising siya mula sa kanyang pagkakatulog

parang ang matapang sa kwento.


Ang ating wika ay isang awit lamang

doina ng ating mga pananabik

mula sa pinakamalalim na hangarin ng ating kaluluwa

itim na ulap, bughaw na tanawin.


Ang ating dila ay wika ng tinapay

kapag ang hangin ay gumagalaw sa tag-araw

Sa kanyang pagbigkas ng mga matatanda

sa pamamagitan ng mga welder ay pinabanal nila ang bansa.


Ang ating dila ay isang luntiang dahon

ang kaguluhan ng walang hanggang kagubatan

Makinis na Dniester, nawala sa mga alon

nagtatago ng liwanag ng bituin na maliwanag at nagniningning.


Hindi ka iiyak ng mapait kung ganoon

na ang iyong dila ay masyadong mahirap

At tingnan kung gaano siya kabukas-palad

wika ng ating mahal na bansa.


Ang ating wika ay isang lumang pinagmulan

mga kuwento mula sa ibang mga panahon

At binabasa ang mga ito sa mga string

nanginginig ka ng malalim at nanginginig.


Ang ating piniling wika

upang dakilain ang kaluwalhatian sa langit

Sabihin sa amin sa bahay at sa bahay

ang mga walang hanggang katotohanan.


Ang ating wika ay higit pa sa banal

mga salita ng mga homiliya noong unang panahon

Sinong umiiyak at kumakanta

sa kanilang apuyan ang mga magsasaka.


Ngunit buhayin ang iyong pananalita

kalawangin sa mahabang panahon

Punasan ang putik, ang amag

ng pagkalimot kung saan siya umuungol.


Pigain ang makintab na bato

kung ano ang lumiliwanag sa araw

At umaapaw

isang bagong baha ng mga salita.


Tataas ang isang kayamanan

Nakabara sa kailaliman

Isang bihirang string ng bato

sa natapon na ari-arian.