Magkakapatid na Karbelashvili

Ang magkakapatid na Karbelashvili – Pilimon, Andria, Petre, Polievktos (kilala bilang Konpesor), at Vasil (relihiyosong pangalan Stepane, kilala rin bilang Stepane ang Konpesor) – ay limang magkakapatid mula sa Georgia na aktibo sa pangangalaga ng Heorhiyanong pangmusika at relihiyosong mga tradisyon sa panahon ng huling bahagi ng ikalabinsiyam at unang bahagi ng ikadalawampu siglo. Para sa kanilang mga pagsisikap, sila ay ginawang santo ng Simbahang Ortodoksong Heorhiyano noong 2011.

Ang limang magkakapatid na Karbelashvili at ang kanilang ama na si Grigol

Awit

Ang mga pagsisikap na isalin ang tradisyonal na tatlong-bahaging Heorhiyanong awit sa Kanluraning sistema ng limang linyang notasyon ay sinimulan noong 1882. Ang proseso ng notating na kanta mula sa kanlurang Georgia ay isinagawa ni Philimon Koridze, habang ang proseso para sa silangang Georgia ay pinangangasiwaan ni Mikhail Ippolitov-Ivanov. Nahulog ito kay Obispo Alexandre Okropiridze upang piliin ang mga tagakolekta ng awit na kasangkot sa proseso; pinili niya sina Vasil at Polievktos para sa gawain, kasama sina Grigol Mghebrishvili at Alexandre Molodinashvili. Kapag ang proseso ng notasyon ay kompleto na, ang unang bolyum ng chant, bisperas, sa modong Kartli-Kakhetian ay inilathala noong 1896, na sinundan ng isang bolyum ng matins noong 1898. Noong 1899, isang edisyon ng Divine Liturgy of Saint John Chrysostom na pinamatnugot ni Vasil Karbelashvili ay inilathala.

Kabilang sa mga awit na itinala ng mga kapatid ay si Shen khar venakhi, kabilang sa mga pinakamahalagang himno sa simbahang Georgian. Noong 1909 ito ay inayos para sa anim na boses na koro ni Zakharia Paliashvili. Noong dekkada 1950 ito ay nabawasan sa isang tatlong-boses na pagkakaayos, kung saan ito ay madalas na ginagampanan ng Rustavi Ensemble; ngayon ito ay kilala bilang ang "Paliashvili" na pagkakaiba, at ito ang pinakasikat na pagkakaiba ng himno na kasalukuyang ginagamit. Nagpatuloy si Paliashvili sa pagbuo ng isang buong setting ng Banal na Liturhiya na ginagamit bilang batayan ng mga awit ng Karbelashvilis, na kaniyang muling inayos para sa lima at anim na boses na koro, at inilathala niya sa parehong Hoerhiyano at Simbahang Eslabo . Ang mga kapatid, gayunpaman, ay nagalit sa inaakala nilang paglapastangan sa tradisyonal na musika. Gayunpaman, ang gawain ni Paliashvili ay tumulong sa pagpapanatili ng gawain ng mga kapatid; ang tradisyonal na awit ay agresibong pinigilan sa ilalim ng pamamahala ng Sobyet, ngunit ang mga bersyon ng Paliashvili ay kilala at patuloy na isinagawa nang pribado, kadalasan sa mga setting na may tatlong bahagi na nilalayong alalahanin ang tradisyonal na pagkanta ng Georgian.