Malika Pukhraj
Si Malika Pukhraj (Urdu: ملكہ پکھراج) (1912–2004) ay isang napakasikat na Ghazal at katutubong mang-aawit ng Pakistan. Siya ay karaniwang kilala bilang "Malika", ibig sabihin ay "Ang Reyna", sa publiko. Siya ay napakapopular sa kanyang pag-awit ng nazm na kanta na Hafeez Jalandhri, Abhi tau main jawan hoon ("Ako ay bata pa"), na tinatangkilik ng milyon-milyong hindi lamang sa Pakistan, kundi pati na rin sa India.[1] Ang iba sa kaniyang mga tanyag na obra sa wikang Urdu ay ang Lo phir basant aaii, ang Piya baaj piyala piya jaey na ni Quli Qutub, at ang Mere qatil mere dildar mere paas raho ni Faiz Ahmed Faiz.
Maagang buhay
baguhinSi Malika Pukhraj ay ipinanganak sa Hamirpur Sidhar sa isang pamilyang mananawit ng mga propesyonal na musikero.[2] Binigyan siya ng pangalang "Malika" sa kapanganakan ni Baba Roti Ram 'Majzoob', isang espiritista, sa lugar ng Akhnoor, at pinangalanang Pukhraj (Dilaw na Sapiro) ng kaniyang tiyahin na mismo ay isang propesyonal na mang-aawit-mananayaw.[3][4]
Natanggap ni Malika Pukhraj ang kaniyang tradisyonal na pagsasanay sa musika mula kay Ustad Ali Baksh Kasuri, ang ama ng maalamat na mang-aawit na si Ustad Bade Ghulam Ali Khan.[kailangan ng sanggunian]
Karera sa pagtatanghal
baguhinSa edad na siyam, binisita niya si Jammu at nagtanghal sa seremonya ng koronasyon ni Maharaja Hari Singh, na labis na humanga sa kaniyang boses kaya hinirang niya siya bilang mang-aawit sa korte sa kaniyang Durbar.[5] Nanatili siya roon bilang isang mang-aawit sa loob ng isa pang siyam na taon.[6]
Isa siya sa mga kilalang propesyonal na mang-aawit ng India noong 1940s at pagkatapos ng Pagkahati ng India noong 1947, lumipat siya sa Lahore, Pakistan, kung saan nakatanggap siya ng higit na katanyagan, sa pamamagitan ng kanyang mga pagtatanghal sa radyo kasama ang kompositor na si Kale Khan sa Radio Pakistan, Lahore. Ang kaniyang boses ay pinakaangkop para sa 'mga awiting bayan ng mga burol' (mga Kantang Pahari).[kailangan ng sanggunian]
Noong 1980, natanggap niya ang Pride of Performance Award mula sa Pangulo ng Pakistan. Noong 1977, nang ang All India Radio, kung saan siya kumanta hanggang sa Pagkakahati noong 1947, ay ipinagdiriwang ang Ginintuang Hubileo nito, inimbitahan siya sa India at ginawaran ng parangal na 'alamat ng Boses'.[7] Naitala rin ni Malika Pukhraj ang kaniyang mga memoir sa nobelang Song Sung True.
Namatay si Malika Pukhraj sa Lahore, Pakistan noong Pebrero 4, 2004. Nagsimula ang kaniyang puneraryong prusisyon sa kaniyang tirahan sa pampang ng Kanlurang Kanal, at ang seremonya ay isinagawa sa bahay ng kaniyang panganay na anak. Siya ay inilibing sa libingang Shah Jamal sa Lahore.[8]
Mga sanggunian
baguhin- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=6F87TnnTdpw, "Abhi tau mein jawan hoon" song on YouTube by Malika Pukhraj, uploaded 10 May 2010. Retrieved 1 February 2016
- ↑ Prof RL Kaul, Kashmir and Jammu: A History pub Jammu: Indar V Press, 1955, p. 102
- ↑ http://www.dawn.com/news/783586/abhi-to-main-jawan-hoon&sa, Malika Pukhraj article on Dawn, Karachi newspaper. Retrieved 1 February 2016
- ↑ Biography, Biography of Malika Pukhraj on tripod.com website. Retrieved 1 February 2016
- ↑ Unparalleled queen of gayaki The Hindu, published 4 June 2004. Retrieved 1 February 2016
- ↑ Biography, Biography of Malika Pukhraj on tripod.com website. Retrieved 1 February 2016
- ↑ [1][patay na link] Malika Pukhraj 'Biography', Unparalleled queen of gayaki, published 4 June 2004, The Hindu newspaper. Retrieved 1 February 2016
- ↑ http://www.radio.gov.pk/newsdetail/342/57 Naka-arkibo 2016-02-02 sa Wayback Machine., Death Anniversary of Malika Pukhraj, Radio Pakistan News website, published 4 February 2015. Retrieved 1 February 2016