Mga Digmaang Puniko

Ang mga Digmaang Puniko (Ingles: Punic Wars, Latin: Bella Pūnica) ay isang serye o magkakasunod na tatlong digmaan sa pagitan ng Roma at Kartago noong 264 hanggang 146 BK^[1], at maaaring ang pinakamalaking mga digmaan sa sinaunang mundo.^[2] Kilala sila bilang Digmaang Puniko (Punic Wars) dahil sa Punici ang taguri sa Kartaheno (Carthaginian) na nangangahulugang mas matandang Poenici, mula sa kanilang mga ninunong Poenisyano (o Phoenician ng Phoenicia). Nagmula ang puniko sa salitang”punicus” na siyang taguri ng mga Romano sa mga Poenisyano.

Si Hannibal at kaniyang mga tauhan habang tumatawid sa Alps.

Nangyari ang Unang Digmaang Puniko noong 264-241 BK at nito ay ang mahigpit na katunggali ng Roma ang Kartago sa kalakalan at panganib ang kapangyarihan nito sa mga kaalyado ng Roma sa timog ng Italya. Nagwagi ang mga Romano. Nakamit nila ang Sisilya na siyang naging unang lalawigan ng Roma na hindi kabilang sa Tangway ng Italya.

Mga sanggunian

↑ Chris Scarre, "The Wars with Carthage," The Penguin Historical Atlas of Ancient Rome (London: Penguin Books, 1995), 24-25.
↑ Goldsworthy, The Punic Wars, p. 13

Ang lathalaing ito na tungkol sa Kasaysayan ay isang usbong. Makatutulong ka sa Wikipedia sa pagpapalawig nito.

[1] Chris Scarre, "The Wars with Carthage," The Penguin Historical Atlas of Ancient Rome (London: Penguin Books, 1995), 24-25.

[2] Goldsworthy, The Punic Wars, p. 13

[1]

[2]