Mga Sabino
Ang mga Sabino ( /ˈseɪbaɪnz/; Latin: Sabini; Sinaunang Griyego: Σαβῖνοι Sabĩnoi ; Italyano: Sabini, lahat ay eksonomo) ay isang Italikong pangkat na nanirahan sa gitnang Kabundukang Apenino ng sinaunang Italya, na naninirahan din sa Latium sa hilaga ng Anio bago itatag ang Roma.
Mga Sabino | |
---|---|
Katutubo sa | Sabinum |
Rehiyon | Gitnang Italya |
Kamatayan | Mga labi lamang ng bokabularyo, mula kay Marcus Terentius Varro, unang siglo BK |
Indo-Europeo
| |
Wala, maliban sa mga Latinisadong salita | |
Mga kodigong pangwika | |
ISO 639-3 | sbv |
sbv | |
Glottolog | sabi1245 |
Ang Sabino ay nahahati sa dalawang populasyon pagkatapos lamang maitatag ang Roma, na inilarawan ng Romanong alamat. Ang paghati-hati, subalit nagmula ito, ay hindi alamat. Ang populasyon na malapit sa Roma ay inilipat ang sarili sa bagong lungsod at nakiisa sa dati nang mga mamamayan, nagsisimula ng isang bagong pamana na nagmula sa mga Sabino ngunit naisalin din sa Latin. Ang pangalawang populasyon ay nanatiling isang estado ng tribo sa bundok, na lumaon ay nakipagdigma laban sa Roma para sa kalayaan nito kasama ang lahat ng iba pang mga tribong Italiko. Matapos matalo, isinanib sila sa Republikang Romano.