Mga katawang lusak ng Hilagang Europa: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''mga katawang lusak ng Hilagaang Europa''' ang mga bangkay ng tao na natural na [[mummipikasyon|naging mummipado]] sa loob ng mga [[lusak]] na natagpuan sa iba't ibang mga bahagibahagig gnng kontintekontinente. Ang gayong mga katawan na minsang tinatawag na ''mga taong lusaglusak'' ay pareong laganap ng heograpiko at kronolohiko na pinetsahan sa pagitan ng 9000 BCE at [[Ikalawang Digmaang Pandaigdig]].<ref name="Fischer 237">[[#Fis98|Fischer 1998]]. p. 237.</ref> Ang tanging nagkakaisang paktor ng mga katawang lusak ay ang mga ito ay natagpuan sa mga lusak at parsiyal na naingatan. Ang aktuwal na lebel ng preserbasyon ay malawak na iba iba mula sa perpektong naingatan hanggang sa mga naging kalansay.<ref name="VanDerSanden 7">[[#San96|Van der Sanden 1996]]. p. 7.</ref> Hindi tulad ng mga karamihan ng mga labi ng tao sa sinaunang panahon, ang mga katawang lusak ay nagpanatili ng kanilang balat at mga panloob na organo sanhi ng mga hindi karaniwang kondisyon sa mga nakapaligid na area. Ang mga kondisyong ito ay kinabibilangan ng mataas na [[asido|asidikong]] tubig, mababang temperatura, at kawalan ng [[oksiheno]] na nagsama upang ipreserba ngunit masidhing gumawang tan ng kanilang balat.