Content deleted Content added
Atn20112222 (usapan | ambag)
Atn20112222 (usapan | ambag)
Linya 28:
 
[[File:Raffael 040.jpg|thumb|right|Si [[Papa Leo X]] at kanyang mga pinsang sina [[Papa Clemente VII|Giulio de' Medici]] (kaliwa na naging [[Papa Clemente VII) at Luigi de' Rossi (kanan) na kanyang hinirang na mga [[pamangkin-kardinal]].]]
Mula sa pagkakahalal kay [[Papa Martin V]] ng [[Konseho ng Constance]] noong 1417 hanggang sa [[Protestanteng Repormasyon]], ang [[Kanlurang Kristiyanismo]] ay malaking malaya mula sa pagkakabahagi gayudin ang mga [[antipapa|tumututol na nag-aangking papa]]. Ibinalik ni Martin V ang kapapahan sa Roma noong 1420. Hindi tulad ng kanilang mga katumbas na Europeo, ang mga papang Romano Katoliko ay hindi mga [[pagmamanang monarkiya|nagmamanang monarko]] kaya kanilang tanging maitataas ang mga interes ng kanilang pamilya sa pamamagitan ng [[nepotismo]].<ref name="s369">Spielvogel, 2008, p. 369.</ref> Ang salitang ''[[nepotismo|nepotism]]'' ay orhinal na spespikong tumutukoy sa kasanayan ng paglikha ng mga [[pamangkin-kardinal]] nang ito ay lumitaw sa wikang Ingles noong 1669.<ref>[[Oxford English Dictionary]]. September 2003. "[http://dictionary.oed.com/cgi/entry/00323182?single=1&query_type=word&queryword=nepotism&first=1&max_to_show=10 Nepotism]"</ref> Ayon kay Duffy, "ang hindi maiiwasang kalalabasan ng lahat ng ito ay ang paglikha ng isang makapangyarihang klaseng kardinalasyal na may malakas na mga koneksiyong pang-[[dinastiya]]."<ref name= "d193">Duffy, 2006, p. 193.</ref> Ang Kolehiyo ng mga Kardinal ay pinanaigan ng mga [[pamangkin-kardinal]] na mga kamag-anak ng mga papa na nagtaas sa kanila sa posisyon, mga [[korona-kardinal]] na mga kinatawan ng mga monarkiyang Katoliko sa Europa at mga kasapi ng makapangyarihang mga pamilyang Italayano. Ang [[Mga Estado ng Papa]] ay nagsimulang magmukhang isang modernong [[estado-bansa]] sa panahong ito at ang kapapahan ay kumuha ng papalaking aktibong papel sa mga digmaang Europeo at diplomasiya. Si [[Papa Julio II]] ay nakilala bilang "Mandirigmang Papa" dahil sa kanyang paggamit ng pagdanak ng dugo upang palakihin ang kanyang teritoryo at pag-aari ng kapapahan.<ref name="s368">Spielvogel, 2008, p. 368.</ref> Ang mga papa sa panahong ito ay gumamit ng hukbo ng pang-apa hindi lamang upang payamanin ang kanilang mga sarili at pamilya kundi pati ipatupad at palawigin ang matagal na mga pag-aangking pang-teritoryo at pag-aari ng kapapahan bilang isang institusyon.<ref name="d190">Duffy, 2006, p. 190.</ref> Bagaman bago ang Kanlurang Sisma, ang kapapahan ay humahango ng karamihan ng kita nito mula sa masiglang pagsasanay ng opisinang espiritwal nito, sa panahong ito, ang mga papa ay nakasalalay sa pananalapi sa mga kita ng mismong mga Estado na Pang-Papa. Dahil sa maambisyosong mga paggasta sa digmaan at mga proyekto ng pagtatayo ng mga gusali, ang mga papa ay lumipat sa mga bagong mapagkakakitaan mula sa pagbebente ng mga [[indulhensiya]] at mga opisinang burokratiko at eklesiastikal.<ref name = "d194">Duffy, 2006, p. 194.</ref> Ang mga pangangampanyang diplomatiko at pang-militar ni [[PopePapa ClementClemente VII]]'s diplomaticay andhumantong militarysa campaignspagsalakay resultedat inpagnanakaw thesa [[Sack of Rome (1527)|Sack of Rome]]Roma innoong 1527.<ref>Duffy, 2006, p. 206.</ref>
 
==Doktrina ng primasiya ng papang Romano Katoliko==