Content deleted Content added
Atn20112222 (usapan | ambag)
Atn20112222 (usapan | ambag)
No edit summary
Linya 18:
Ang '''Papa''' o '''Pontipise'''<ref name=JETE>{{cite-JETE|Pontipise, ''pontiff'', ''pope''}}</ref> ay ang Obispong Katoliko at patriyarka (lalaking pinuno) ng [[Roma]], at ang namamahala ng [[Simbahang Katoliko Romano]] at ng [[Silangang Simbahang Katoliko]]. Isang titulo ng pinunong relihiyoso ang ''Pontipise'' o '''Pontipikado''' ([[wikang Ingles|Ingles]]: ''Pontiff'', ''Pontificate''), partikular na para sa Santo Papa.
 
==Etimolohiya ''Vivapamagat ilna Papa!'' ==
Nangangahulugan ang pariralang [[Wikang Italyano|Italyanong]] ''Viva il Papa!'' ng “Mabuhay ang Papa!” Ito ay ang karaniwang sigaw ng mga debotong Katoliko matapos na makalabas ang papa sa ospital o kapag nagpapakita ito sa madla.
===Kasaysayan ng pamagat na Papa===
Ang ''papa'' ay hinango mula sa Griyegong '''πάππας''' na nangangahulugang "ama". Sa mga simulang siglo ng [[Kristiyanismo]], ang pamagat na ito ay inilapat lalo na sa [[Silangang Kristiyanismo]] sa lahat ng mga obispo at iba pang mga nakatatandang klero. Ito ay kalaunang nireserba sa Kanlurang Kristiyanismo sa [[Obispo ng Roma]] na isang reserbasyong ginawa lamang opisyal noong ika-11 [[siglo]] CE.<ref>[http://www.google.com/search?tbm=bks&hl=en&q=Elwell+%22term+pappa%22 Walter A. Elwell, ''Evangelical Dictionary of Theology'' (Baker Academic 2001 ISBN 9780801020759), p. 888]</ref><ref>[http://www.google.com/search?tbm=bks&hl=en&q=Greer+Lewis+%22any+bishop+or%22 Thomas H. Greer, Gavin Lewis, ''A Brief History of the Western World'' (Cengage Learning 2004 ISBN 9780534642365), p. 172]</ref><ref>[http://www.google.com/search?tbm=bks&hl=en&q=Mazza+%22synonymous+with+bishop%22 Enrico Mazza, ''The Eucharistic Prayers of the Roman Rite'' (Liturgical Press 2004 ISBN 9780814660782), p. 63]</ref><ref>[http://www.google.com/search?tbm=bks&hl=en&q=O%27Malley+%22term+was+applied+to+all+bishops%22 John W. O'Malley, ''A History of the Popes'' (Government Institutes 2009 ISBN 9781580512275), p. xv]</ref><ref>[http://www.google.com/search?tbm=bks&hl=en&q=Schatz+%22number+of+individual+bishops%22 Klaus Schatz, ''Papal Primacy'' (Liturgical Press 1996 ISBN 9780814655221), pp. 28-29]</ref> Ang pinakamaagang tala ng paggamit ng pamagat na "Papa" sa kasaysayan ng [[Kristiyanismo]] ay sa namatay na [[Patriarka ng Alexandria]] na si [[Papa Heraclas ng Alexandria]](232–248).<ref>Eusebius, Historia Ecclesiastica Book VII, chapter 7.7</ref> Si [[Papa Marcelino]] (namatay noong 304) ang unang Obispo ng Roma na ipinakita sa mga sanggunian na may pamagat na "Papa" na ginamit sa kanya. Sa Kanlurang Kristiyanismo, si [[Papa Siricio]] na nagsilibing papa ng Simbahang Katoliko Romano mula 384 CE - 398 CE ang pinaniniwalaang ang unang papang Katoliko Romano na gumamit ng pamagat na "papa" sa modernong kahulugan sa Simbahang Katoliko Romano. Bago nito, ang kanyang pamagat ay simpleng [[Obispo ng Roma]]. Pinaniniwalaan rin ng ilan na si Papa Siricio ang unang gumamit ng pamagat na [[Pontifex Maximus]]. Gayunpaman, ayon sa ibang mga eksperto, ang pamagat na "Papa" ay mula sa simulang ika-3 siglo CE ay isang honoripikong designasyon na ginagamit para sa anumang obispo ng Kanlurang Kristiyanismo.<ref name=ODCC:Pope>Oxford Dictionary of the Christian Church ([[Oxford University Press]] 2005 ISBN 978-0-19-280290-3), article ''Pope''</ref> Sa Silangang Kristiyanismo, ang pamagat na "Papa" ay ginamit lamang para sa [[Obispo ng Alexandria]].<ref name=ODCC:Pope/> Mula sa ika-6 siglo CE, ang kanseriyang imperyal ng [[Imperyong Bizantino|Constantinople]] ay nagreserba ng designasyong ito para sa [[Obispo ng Roma]]. <ref name=ODCC:Pope/> Mula sa simulang ika-6 siglo, ito ay nagsimulang ilimita sa Kanlurang Kristiyanismo sa Obispo ng Roma na isang kasanayan na matatag na inilagay sa ika-11 siglo nang ideklara ni [[Papa Gregorio VII]] ang pamagat na ito para sa Obispo ng Roma.
==Kasaysayan ng kapapahan sa Simbahang Katoliko Romano==
Kinikilala ng mga Romano Katoliko ang [[Papa]] ng Simbahang Katoliko Romano bilang kahalili ni [[San Pedro]] na ayon sa interpretasyong Romano Katoliko ng [[bibliya]] ay pinangalanan ni [[Hesus]] si Pedro na "pastol" at "bato" ayon sa {{bibleverse||Mateo|16:18-19}} at {{bibleverse||Juan|21:17}}. Bagaman si Pedro ay hindi nagkaroon ng pamagat na "[[Papa]]" na kalaunan lamang ginamit sa kasaysayan ng Simbahang Katoliko Romano, siya ay kinikilala ng mga Romano Katoliko na "unang papa". Ayon sa mga opisyal na deklarasyon ng Simbahang Katoliko Romano, ang mga papa ay humahawak ng isang posisyon sa loob ng [[kolehiyo ng mga obispo]] na katulad ng hinawakan ni Pedro sa loob ng kolehiyo ng mga apostol bilang prinsipe ng mga apostol na hinalinhan ng kolehiyo ng mga obispo bilang isang natatanging entidad.
Bagaman inaangkin ng tradisyong Romano Katoliko na si Pedro ang unang "obispo" at kaya ay ang unang "papa", walang ebidensiya na si Pedro ay sangkot sa simulang pagtatag ng pamayanang Kristiyano sa Roma o nagsilbi sa Roma bilang "unang obispo". Ang pamumuno ng "isang obispo" sa simbahan ng Roma ay lumitaw lamang noong ikalawang siglo CE. Sa pagkapapa lamang ni [[Papa Pio I]] sa gitna ng ikalawang siglo CE nang ang simbahan sa Roma ay nagkaroon ng istrukturang pangangasiwang isang episkopa na "isang obispo" bilang pinunong pastor ng diocese. Ang itinatala ng tradisyong Katoliko na mga agarang kahalili ni Pedro gaya nina [[Papa Linus]], [[Papa Anacleto]] at iba pa ay hindi gumampan bilang "isang obispo" ng Roma.<ref>McBrien, Richard P. Lives of the Popes: The Pontiffs from St. Peter to Benedict XVI. Harper, San Francisco, 2005 updated ed., p.25</ref> Sa simulang mga siglo, ang mga obispo ng Roma ay hindi nagtamasa ng kapangyarihang [[kapangyarihang temporal (papa)|kapangyarihang temporal]] hanggang sa panahon lamang ng Emperador Romanong si [[Dakilang Constantino]]. Pagkatapos ng pagbagsak ng Roma, ang kapapahan ng Simbahang Katoliko Romano ay naimpluwensiyahan ng mga pinunong temporal ng at nakapaligid sa Peninsulang Italyano. Sa paglipas ng panahon, pinag-isa ng kapapahan ang mga pag-aangking pang-teritoryo nito sa isang bahagi ng peninsulang tinatawag na [[Mga estado na Pang-Papa]]. Pagkatapos nito, ang papel ng mga kapitbahay na soberanya ay pinalitan ng mas makapangyarihang mga pamilyang Romano noong [[saeculum obscurum]], panahong [[Crescentii]] at kapapahang [[Tusculan]]. Mula 1048 hanggang 1257, ang kapapahan ay dumanas ng papalaking pakikipag-alitan sa mga pinuno ng [[Banal na Imperyo Romano]] at [[Imperyong Bizantino]]. Ang huli ay humatong sa [[Sismang Silangan-Kanluran]] na naghati sa Simbahang Katoliko Romano at [[Silangang Ortodokso]]. [[File:Avignon, Palais des Papes by JM Rosier.jpg|thumb|right|Ang [[Palais des Papes]](Palasyo ng Papa) sa Avignon]]
Mula 1257 hanggang 1377, ang papa na obispo ng Roma ay tumira sa Viterbo, Orvieto, at Perugia, at pagkatapos ay sa [[Avignon]], Pransiya. Sa panahon ng [[kapapahang Avignon]], ang pitong mga papa na lahat ay Pranses ay tumira sa [[Avignon]], Pransiya mula 130: [[Papa Clemente V]](1305–14), [[Papa Juan XXII]] (1316–34), [[Papa Benedicto XII]] (1334–42), [[Papa Clemente VI]] (1342–52), [[Papa Inocencio VI]] (1352–62), [[Papa Urbano V]] (1362–70) at [[Papa Gregorio XI]] (1370–78). Noong 1378, inilipat ni [[Gregorio XI]] ang tirahan ng papa pabalik sa Roma at namatay roon. Ang pagbalik ng mga papa sa Roma pagkatapos ng [[kapapahang Avignon]] ay sinundan ng Sismang Kanluraning na pagkakabahagi ng [[kanlurang Kristiyanismo|kanlurang simbahan]] sa dalawa at sa isang panahon ay tatlong magkakatunggaling nag-aangkin na papa.
[[File:Raffael 040.jpg|thumb|right|Si [[Papa Leo X]] at kanyang mga pinsang sina [[Papa Clemente VII|Giulio de' Medici]] (kaliwa na naging [[Papa Clemente VII]]) at Luigi de' Rossi (kanan) na kanyang hinirang na mga [[pamangkin-kardinal]].]]
Line 34 ⟶ 32:
===Antipapa===
Ang [[antipapa]] ay isang indibidwal na sa pagsalungat sa isang pangkalahatang nakikitang lehitimong inihalal na Papa ng Simbahang Katoliko Romano ay gumawa ng isang mahalagang nakikipagtunggaling pag-aangkin na maging Papa ng Simbahang Katoliko Romano<ref>"One who opposes the legitimately elected bishop of Rome, endeavours to secure the papal throne, and to some degree succeeds materially in the attempt" ([http://www.britannica.com/EBchecked/topic/28501/antipope Encyclopaedia Britannica: ''Antipope'']</ref> na [[Obispo ng Roma]] at pinuno ng [[Simbahang Katoliko Romano]]. Paminsan minsan sa pagitan ng ika-3 siglo CE at gitnang ika-15 siglo CE, ang mga antipapa ay sinuportahan ng isang katamtamang malaking paksiyon ng mga [[kardinal (Katolisismo)|kardinal]] at mga [[sekular]] na hari at mga kaharian. Ang mga indibidwal na nag-aangking ang papa ngunit may kakaunting mga tagasunod gaya ng modernong [[sedebakantismo|mga antipapang sedebakantismo]] ay hindi inuuri bilang mga historikal na antipapa.
== ''Viva il Papa!'' ==
 
Nangangahulugan ang pariralang [[Wikang Italyano|Italyanong]] ''Viva il Papa!'' ng “Mabuhay ang Papa!” Ito ay ang karaniwang sigaw ng mga debotong Katoliko matapos na makalabas ang papa sa ospital o kapag nagpapakita ito sa madla.
==Mga pagtutol sa kapapahan ng Simbahang Katoliko Romano==
Ang ibang mga tradisyonal na simbahang Kristiyano([[Asiryong Simbahan ng Silangan]], [[Silangang Ortodokso]], [[Simbahang Lumang Katoliko]], [[Komunyong Anglikano]], at iba pa) ay tumatanggap sa doktrina ng [[paghaliling apostoliko]] at ibat ibang mga saklaw ang mga pag-aankin ng papa sa primasiya ng karangalan samantalang pangkalahatang tumatakwil na ang papang Romano Katoliko ang kahalili ni Pedro sa anumang walang katulad na kahulugan na hindi totoo para sa anumang ibang mga obispo ng Kristiyanismo. Hindi nakikita ng mga simbahang ito ang saligan sa mga pag-aangkin ng Romano Katliko ng pangkalahatan o unibersal na agarang huridiksiyon o sa mga pag-aangkin ng [[inpalibilidad ng papa]]. Ang ilan sa mga simbahang ay tumatawag sa gayong mga pag-aangkin bilang [[ultramontanismo]]. Ang iba pang iba ibang mga pangkat na Kristiyano ay may iba ibang mga pagtutuol sa kapapahan ng Romano Katoliko mula sa simpleng hindi pagtanggap sa pag-aangkin ng autoridad ng papa bilang lehitimo at balido hanggang sa paniniwala sa interpretasyong ang papa ng Simbahang Katoliko Romano ang [[antikristo]], [[lalake ng kasalanan]]({{bibleverse|1|Tesalonica|2:3-11) at [[Bilang ng Halimaw|Halimaw ng Aklat ng Pahayag]] gaya nina [[Martin Luther]], [[John Calvin]], [[Thomas Cranmer]], [[John Thomas]], [[John Knox]], [[Cotton Mather]], mga [[adbentista]] at iba pa.
== Tingnan din ==
* [[Kronolohikong tala ng mga Papa]]