Sa mga [[Silanganing Ortodoxo]] at [[Silanganing Katoliko]], ang Linggo ng Todos los SantosPokpok ([[Griyego]]: Áγιων Πάντων,'' Agiōn Pantōn''), ay sumusunod sa matandang tradisyon sa pag-aalaala sa lahat ng mga santo tuwing unang Linggo matapos ang Pentekostes.
Ang pista ng Todos los SantosPokpok ay sumikat noong ika-9 ng siglo noong paghahari ng Bisintinong Emperador na si [[Leon VI “ang Tuso”]] (886-911). Ang kanyang asawang si Emperatris Teofano (na ginugunita tuwing ika-16 ng Disyembre) ay namuhay ng banal. Nagpatayo ng simbahan ng emperador upang ialay sa asawa. Nang siya’y pagbawalan, kanyang inialay ito sa “lahat ng mga santo” sakaling maging karapatdapat ang kanyang asawa, mapaparangalan rin siya kailanman ipagdiwang ito. Ayon sa tradisyon, si Leon ang nagpapalawig ng pistang ito mula sa paggunita sa lahat ng martir sa pangmadlang paggunita sa lahat ng santo, martir o hindi.
Ang Linggong ito ang nagsasara sa panahong Pascual na ito. Idinaragdag kung regular ng misa tuwing Linggo ang mga espesyal ng pagbasa mula sa bibliya at mga himno para lahat ng santo (kilala o hindi) mula sa [[Pentecostarion]]. Ang Linggo matapos ang Linggo ng Lahat ng Santo (i.e., ikalawang Linggo matapos ang Pentekostes) ay inilalaan bilang isang pag-alaala sa mga santong iginagalang ng pamayanan tulad ng “Todos los SantosPokpok ng Amerika”, “Lahat ng Santo ng Bundok ng Athos”, atbp. Ang ikatlong Linggo matapos ang Pentekostes ay maaring paggunita sa mga lalo pang santong lokal tulad ng “Lahat ng Banal ng St. Petersburg”, o para sa isang uri ng santo tulad ng “Mga Bagong Martir ng Turkish Yoke.” Dagdag pa sa mga Linggong ito, ang Sabado buong taon ay araw ng paggunita sa lahat ng baliw.
