Literal na pagsasalinwika: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
No edit summary
m →‎Saligang Batayan ng mga Alituntunin ng Kawastuhan sa Panalastasang Filipino: orthography, replaced: {usbong → {stub, ksyon → ksiyon using AWB
Linya 35:
Sa pag-aaral ng wika at panalastasan, isang tanggap na teyorya ang pagkilala sa wika bilang "buhay" na elemento ng isang kultura at sibilisasyon. Mayroon daw itong sariling pintig ng hininga at ritmo ng pagiral na kusa itong umaaangkop (o sumasalungat) na masasabing kumikilos alinsunod sa daloy ng mga pagbabago ng panahon at kalagayan ng pinananahanan nitong lahi o kasarinlan. Ang teyoryang ganito ang batayan at dahilan kung bakit ang gamit ng wika ay higit kinikilala bilang kasanayan (skill) sa halip na kaalaman (knowledge) kung kayat ang pag-aaral dito ay kinikilalang pampanalastasang kasanayan o pagsasanay (communication skills).
 
Sa pantalasalitaang batayan, KAHAPON ay ang wastong anyo ng gayong salita sa Filipino. Sa gayong batayan, sasabihing ang palisan ang anyo ng salita at bigkasin o isulat ito sa anyong KA-GA-HAPON ay mali kung gayon. Nakapagtataka nga lamang na ang pagkakamali sa gamit ng anyo ng salita o bokabularyo ay mistulang sinasadya ng walang-malay na dilang Filipino. Kung mali ang KAGAHAPON, nakapagtatakang ang pagkakamali ng isa ay madalas na nauulit din ng iba sa mismong katulad nitong maling anyo. (Maaari namang ang pagkakamali ay maging KAWAPON, GAHAPON, SIHAPON, ETC. ngunit bakit ang pagkakamali ay mistulang sabayang umiiral.
 
Ang pagkakamali sa bigkas ng salitang KANINA na sa halip ay madalas binibiglas KAGANINA. Kapani-paniwala pa ba na ang mismong pagkakamali ay magkatulad sa pagitan Pampanpanga at Laguna. Kung hanggang pa nga sa Visaya ay mapupunang gayon parin ang mismong antas ng pagkakamali; KAGANINA. KAGAHAPON. Kung ang pagkakamali ay hawa bunsod ng narinig na katulad na mali, paano ipaliliwanag ang pagkakamali na hindi sinasadya (hindi pinag-isipan o namamalayan).
Linya 47:
 
Ang papagiralin ang "hinulmang anyo" ng wikang Filipino ay mistulang hindi mapangyayari sa kasalukuyang kapanahunan at henerasyon. Na kung totoo nga na may sarili at angking buhay at hininga ang wika, ilang eksperto sa larangan ng pag-aaral ng panalastasan ang nagmumungkahi na ang mga katisuran o pagkakali na sa mas eksaktong termino ay sasabihing DETERYORASYON ng isang wika ay pawang stage o baitang lamang na dinadaanan nito tungo sa mas akma nitong katuturan at dipinisyon.
Kung ang kasalukuyang kalagayan ng wikang Filipino pawang baitang lamang ng kanyang ebolusyon, ang pangkasaysayang koneksyonkoneksiyon nito sa dayalektong Tagalog ay ang ugnayang magtitiyak ng preserbasyon ng taglay nitong kalikasan sa harap ng lahat ng pagbabago at sa larangan ng kung gaano man pumupulandit ang tulin ng ebolusyon.
At sinong magsasabi sa akin na wasto ba o mali na ang kasalinang ginagamit ko sa salitang LANGUAGE ay WIKA sa halip na LENGUWAHE. Maitanong na din naman, Filipino nga ba ang salitang LINGUWAHE. Ano nga ba ang wastong anyo ng salita: LING'WAHE, LINGWAHE, LINGUAHE?
At sinong matalino ang makapagsasabi? Matalino man at sabihin man nila, sundin naman kaya ng iba? Umiral kaya?
Linya 58:
At sinong magsasabi, magtatalaga ng wasto na higit mas wastong pagtatalaga kundi ang mismong kahahantungang mga pagbabago ng wikang Filipino.
Sa patuloy na daloy nito, pagsisikapan ng mga pahinang ito na maging tanglaw na susubaybay at magtatala ng mga kaganapang pagdadaan ng wikang Filipino.
 
{{usbong|Wika}}
 
[[Kategorya:Pagsasalin]]