Kathleen Kenyon: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Legobot (usapan | ambag)
m Bot: Migrating 12 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q238890 (translate me)
m orthography, replaced: kwento → kuwento using AWB
Linya 20:
}}
 
Si '''Dame Kathleen Mary Kenyon''', [[DBE]] (5 Enero 1906 &ndashnbsp; 24 Agosto 1978) ang nangungunang arkeologo ng kulturang [[Neolitiko]] sa [[Fertile Crescent]]. Siya ay kilala sa kanyang mga paghuhukay sa [[Jericho]] at [[Bangalow]] noong 1952-1958.
 
==Biograpiya==
Si Kathleen Kenyon ang pinakamatandang anak na babae ni Sir [[Frederic Kenyon]] na isang skolar ng [[Bibliya]] at kalaunang direktor ng [[British Museum]]. Siya ay nag-aral sa [[St Paul's Girls' School]], nagbasa ng kasaysayan sa [[Somerville College, Oxford]], Inglatera at naging unang pangulong babae ng [[Oxford University Archaeological Society]]. Si Kenyon ay hindi kailanman ikinasal.<ref name=DavisBroshi/>
 
==Arkeolohiya==
Ang unang karanasan sa larangan ni Kathleen Kenyon ay bilang isang potograpo para sa pasimulang mga paghuhukay sa [[Great Zimbabwe]] noong 1929 na pinangasiwaan ni [[Gertrude Caton-Thompson]]. Sa pagbalik sa Inglatera, si Kenyon ay lumahok sa mag-asawang arkeologong sina Mortimer at Tessa [[Mortimer Wheeler|Wheeler]] sa mga paghuhukiay nito sa tirahang Romano-Briton ng [[Verulamium]] (St Albans) na mga 20 milya sa hilaga ng London. Sa pagtatrabaho doon sa tuwing [[tag-init]] ng 1930 at 1935, natutunan ni Kenyon kay Mortimer Wheeler ang disiplina ang maingat na kinontrol at itinalang paghuhukay na [[stratigapiko]]. Ipinagkatiwala ni Wheeler kay Kenyon ang paghuhukay ng teatrong Romano. Sa mga taong 1931 hanggang 1934, si Kenyon ay sabay na [[Samaria]] na sa panahong ito ay nasa pangangasiwa ng [[Mandatong Briton para sa Palestina]] kasama nina John Crowfoot at Grace Crowfoot. Dito, siya ay humiwa ng isang [[bambang]] (trench) sa kahabaan ng tuktok ng [[tambak]] (mound) at pababa sa hilagaan at katimugang mga [[libis]] (slope) na naglalantad sa Bakal II (Iron II) tungo sa [[Imperyong Romano|panahong Romano]]ng sekwensiya ng lugar. Sa karagdagan sa pagbibigay ng mahalagang materyal ng pagpepetsa para sa [[stratigrapiya]]ng [[Panahong Bakal]] (Iron Age) ng [[Palestina]], kanyang natamo ang mahalagang datos na stratipiyado para sa pag-aaral ng Silanganing kalakal na ''[[terra sigilata]]''.
 
Noong 1934, si Kenyon ay malapit na kaugnay ng mga Wheeler sa pagtatag ng Institute of Archaeology ng [[University College London]]. Mula 1936 hanggang 1939, kanyang isinagawa ang mga mahalagang paghuhukay sa [[Pader na Pang-Hudyo]] sa siyudad ng Leicester. Sa panahong ng [[Ikalawang Digmaang Pandaigdig]], si Kenyon ay nagsilbing Komander na Pang-Dibisyon ng [[Red Cross]] sa Hammersmith, London, at kalaunang ay bilang nagsisilbing Direktor at Kalihim ng [[Institute of Archaeology]] ng University of London.
 
Pagkatapos ng digmaan, siya ay naghukay sa [[Southwark]], sa [[The Wrekin]], Shropshire at sa iba pang mga lugar sa Britanya gayundin sa [[Sabratha]] na isang siyudad Romano sa [[Libya]]. Bilang kasapi ng Konseho ng [[British School of Archaeology in Jerusalem]] (BSAJ), si Kenyon ay nasangkot sa mga pagsisikap na muling bukas ang Paaralan pagkatapos ng paghinto sa [[Ikalawang Digmaang Pandaigdig]]. Noong Enero 1951, siya ay naglakabay sa [[Transjordan]] at nagsagawa ng mga paghuhukay sa [[West Banki]] sa [[Jericho]] (Tell es-Sultan) sa ngalan ng BSAJ. Ang kanyang pagtatrabaho sa Jericho mula 1952 hanggang 1958 ang gumawa sa kanyang sikat sa buong mundo at nagtatag ng isang tumatagal na legasiya sa paraang arkeolohikal sa [[Levant]]. Ang mga bagong pagkakatuklas na nauukol sa mga kulturang [[Neolitiko]] ng [[Levant]] ay nagawa sa sinaunang tirahang ito. Ang kanyang paghuhukay sa Simulang [[Panahong Tanso]] (Bronze Age) na may pader na siyudad at ang mga panlabas na sementeryo ng huli ng Simulang Panahong Tanso kasama ng kanyang pagsisiyasat ng mga stratipiyadong mga [[paso]] (potteries) sa panahong ito ang nagtatag sa kanya na pangunahing autoridad ng panahong ito. Sa parehong panahon, kanya ring kinompleto ang publikasyon ng mga paghuhukay sa [[Samaria]]. Ang kanyang bolyum na ''Samaria Sebaste III: The Objects'', ay lumabas noong 1957. Pagkatapos ng kanyang mga paghuhukay sa Jericho noong 1958, kanyan namang hinukay ang [[Jerusalem]] mula 1961 hanggang 1967 na tumutuon sa Siyudad ni David hanggang sa malapit sa katimugang [[Temple Mount]].
 
Bagaman walang duda si Kenyon na ang mga lugar na kanyang hinukay ay nauugnay sa salaysay ng [[Lumang Tipan]], gayunpaman, siya ay nagdala ng atensiyon sa mga salungatan sa salaysay na ito sa [[Bibliya]] at nagbigay ng konklusyon na ang mga kabayuhan ni Solomon ayon sa Bibliya sa Megiddo ay buong hindi praktikal sa pagtatago ng mga kabayo (1978:72). Kanya ring ipinakita sa ebidensiyang arkeolohikal na ang Jericho ay matagal nang bumagsak bago pa ang sinasabing panahon ng pagdating ni Josue. Ang konklusyong ito ay sumasalungat sa mga salaysay ng [[Aklat ni Josue]]. Dahil dito, ang akda ni Kenyon ay ginamit upang suportahan ang [[Biblikal na Minimalismo]] na paaralan ng arkeolohiya na naniniwalang ang karamihan sa mga kwentokuwento sa [[Bibliya]] ay hindi historikal.
 
Ang legasiya ni Kenyon sa larangan ng mga paraang paghuhukay at paraang [[seramiko]] ay pinatunayan ni [[Larry G. Herr]] na isa sa mga direktor ng [[Madaba Plains Project]]. Kanyang direktang itinuro kay Kenyon ang mga pangunahing pangyayari (pagkatapos ng mga pagsulong na ginawa ni [[William Foxwell Albright|William F. Albright]] sa [[Tell Beit Mirsim]] noong mga 1920) na nagdala ng modernong pang-unawa sa paso (pottery) ng katimugang [[Levant]]:
 
<blockquote>"The first event was the refinement of stratigraphic techniques that Kathleen Kenyon's dig at Jericho catalyzed. The strict separation of earth layers, or archaeological sediments, also allowed the strict separation of ceramic assemblages".<ref name="Herr, Larry G. 2002">Herr, Larry G. (2002), "W.F. Albright and the History of Pottery in Palestine", ''Near Eastern Archaeology'' 65.1 (2002), 53.</ref><br><br>Ang unang pangyayari ang pagpipino ng mga paraang stratigrapiko na pinasimulan ng pahuhukay ni Kenyon sa Jericho. Ang mahigpit na paghihiwalay ng mga patong ng lupa o mga sedimentong arkeolohikal ay pumayag rin sa mahigpit na paghihiwalay ng mga pagtitipon na seramiko.</blockquote>
Linya 42:
<blockquote>"...the importation of Kenyon's digging techniques by [[Larry Toombs]] and [[Joe Callaway]] to Ernest Wright's project at Balata. Here, they combined Wright's interest in ceramic typology in the best Albright tradition with Kenyon's methods of excavation, which allowed the isolation of clear, stratigraphically determined pottery assemblages".<ref name="Herr, Larry G. 2002"/><br><br>ang importasyon ng mga paraang paghuhukay ni Kenyon nina [[Larry Toombs]] at [[Joe Callaway]] hanggang sa proyekto ni Ernest Wright sa Balata. Dito, kanilang pinagsama ang interes ni Wright sa tipolohiyang seramiko sa pinakamahusay na tradisyong Albright sa mga paraan ni Kenyon ng paghuhukay na pumayag sa paghihiwalay ng maliwanag na natukoy sa pamamagitan ng stratigrapiya ng mga pagtitipong pampaso. </blockquote>
 
Mula 1948 hanggang 1962, si Kenyon ay nagturo ng Arkeolohiyang Levantine sa Institute of Archaeology, University College London. Ang pagtutuo ni Kenyon na ay sinamahan ng kanyang mga paghuhukay sa [[Jericho]] at [[Jerusalem]]. Noong 1962, siya ay hinirang na Prinsipal ng [[St Hugh's College, Oxford]].<ref name=DavisBroshi>"Grand Kenyon," review of ''Dame Kathleen Kenyon'' by Miriam Davis, Magen Broshi, ''[[Haaretz]]'', Books, FebruaryPebrero 2009, p. 34</ref>
 
Mula 1948 hanggang 1962, si Kenyon ay nagturo ng Arkeolohiyang Levantine sa Institute of Archaeology, University College London. Ang pagtutuo ni Kenyon na ay sinamahan ng kanyang mga paghuhukay sa [[Jericho]] at [[Jerusalem]]. Noong 1962, siya ay hinirang na Prinsipal ng [[St Hugh's College, Oxford]].<ref name=DavisBroshi>"Grand Kenyon," review of ''Dame Kathleen Kenyon'' by Miriam Davis, Magen Broshi, ''[[Haaretz]]'', Books, February 2009, p. 34</ref>
 
==Mga gantimpala at komemorasyon==
Ang British School of Archaeology sa Jerusalem, na isinama sa [[Council for British Research in the Levant]] (CBRL) noong 1998, ay opisyal na muling pinangalanan na [[Kenyon Institute]] noong Hulyo 10, Hulyo 2003 bilang pagpaparangal kay Kathleen Kenyon. Sa kanyang pagreretiro mula sa Oxford noong 1973, siya ay hinirang na [[Order of the British Empire|DBE]].<ref name=DavisBroshi/>
 
==Mga publikasyon==
Line 58 ⟶ 57:
*1954 ''Guide to Ancient Jericho'', Jerusalem, 1954.
*1957 ''Digging Up Jericho'', London, 1957. (also published in Dutch, Hebrew, Italian, Spanish and Swedish editions).
*1957 ''The Objects from Samaria'', [Samaria-Sebaste III], London, 1957 (co-authored with Crowfoot), J.W. & Crowfoot, G.M.
*1958 "Some Notes on the Early and Middle Bronze Age Strata of Megiddo", ''Eretz Israel'' 5 (1958), pp.&nbsp;51–60.
*1959 ''Excavations at Southwark'', [Research Papers of Surrey Archaeological Society 5], 1959.
*1960 ''Archaeology in the Holy Land'', first edition, London, 1960.
*1960 ''Excavations at Jericho'' - Volume I Tombs Excavated in 1952-41952–4, London 1960.
*1961 ''Beginning in Archaeology'', revised edition, London, 1961.
*1965 ''Archaeology in the Holy Land'', second edition, London, 1965.
*1965 ''Excavations at Jericho'' - Volume II Tombs Excavated in 1955-81955–8, London, 1965.
*1965, "British Archaeology Abroad - Jerusalem", ''Antiquity'' 39 (1965), 36-37.
*1966 ''Amorites and Canaanites'', ([[Schweich Lectures]] Series, 1963), London : Published for the British Academy by Oxford *University Press, 1966.
Line 86 ⟶ 85:
*Callaway, Joseph A. (1979), "Dame Kathleen Kenyon, 1906 -1978", ''[[The Biblical Archaeologist]]'' 42.2 (1979), pp.&nbsp;122–125.
*Davis, Miriam (2008), ''Dame Kathleen Kenyon: Digging Up the Holy Land'', Walnut Creek (CA), Left Coast Press, 304 pp.
*Dever, William G. (1978), "Kathleen Kenyon (1906-19781906–1978): A Tribute", ''[[BASOR]]'' 232 (1978), pp.&nbsp;3–4.
*Herr, Larry G. (2002), "W.F. Albright and the History of Pottery in Palestine", ''[[Near Eastern Archaeology Magazine|NEA]]'' 65.1 (2002), pp.&nbsp;51–55.
*Kenrick, Philip M. (1986), ''Excavations at Sabratha, 1948-1951: a Report on the Excavations conducted by Kathleen Kenyon and John Ward-Perkins'', (Journal of Roman Studies Monographs 2), London: Society for the Promotion of Roman Studies, 1986.
*Lönnqvist, Minna (2008) "Kathleen M. Kenyon 1906-19781906–1978, A hundred years after her birth,The formative years of a female archaeologist: From socio-politics to the stratigraphical method and the radiocarbon revolution in archaeology," in ''Proceedings of the 5th International Congress on the Archaeology of the Ancient Near East'', Madrid, AprilAbril 3–8, 2006, ed. by Joaquín Mª Córdoba, Miquel Molist, Mª Carmen Pérez, Isabel Rubio, Sergio Martínez, UAM Ediciones: Madrid 2008, Vol. II, pp.&nbsp;379–414.
*Moorey, P. Roger S. and Parr, Peter (eds) (1978), ''Archaeology in the Levant - Essays for Kathleen Kenyon'', Aris & Phillips, 1978.
*Steiner, Margreet L. (2001), ''Excavations by Kathleen M. Kenyon in Jerusalem 1961–1967, Volume III—The Settlement in the Bronze and Iron Ages'', London: Sheffield Academic Press, 2001.
 
* Paul James Cowie. ''Archaeowiki'': [http://www.archaeowiki.org/Kathleen_Kenyon Kathleen Kenyon]
 
[[Kategorya:Mga arkeologo ng Bibliya]]