Unang Digmaang Pandaigdig: Pagkakaiba sa mga binago

Sa pagsisimula ng digmaan, ang mga kanyon ay karaniwang pinapuputok nang tuwiran sa anumang puntirya. Sa sumunod na tatlong taon ay pinapaputok na ang mga ito nang hindi tuwiran sa mismong puntirya sang-ayon na rin sa iba't ibang pamamaraang pinaiiral. Iba’t ibang uri ng kanyon tulad ng [[howitser]], [[mortar]] at [[kanyong daambakal]] ang naimbento gaya na lamang ng ''Minenwerfer'' at ng [[Kanyong Paris]] na ginamit upang bombahin ang [[Paris]] sa layo ng 100 kilometro (''60 milya)''. Lubhang nakalulunos ang mga pinsalang naidudulot ng mga kanyon kaya’t naging karaniwan na noon ang pagtugis sa kinaroroonan ng mga ito upang wasakin.<ref>{{harvnb|Mosier|2001|pp=42-48}}</ref>

 

 

Ang nakalalasong gas at ''flamethrower'' ay dalawa sa mga kagimbal-gimbal na sandatang ginamit noong digmaan na pawang nagdudulot ng masakit subalit mabagal na pagkamatay, bagaman ang mga ito’y hindi naging epektibo upang maipanalo ang isang partikular na sagupaan. Ang tatlong pangunahing uri ng nakalalasong gas ay kloro, ''mustard'' at ''phosgene'' samantalang ang flamethrower ay may iba’t ibang sukat at timbang. Ang nakalalasong gas ay unang malawakang ginamit ng sandatahang Aleman sa mga labanan ng [[Labanan ng Bolimow|Bolimow]] at [[Ikalawang Labanan ng Ypres|Ypres]] samantalang ang ''flamethrower'' naman ay sa Hooge, [[Pransiya]].<ref name="worldwar1.com"/><ref>{{cite web |url=http://firstworldwar.com/weaponry/gas.htm|title=FirstWorldWar.Com: Mga Sandata ng Digmaan - Nakalalasong Gas|accessdate=2012-05-26}}</ref>