Likas na pagkatao: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
m Ibinalik ang mga pagbabago ni 121.54.22.123 (Usapan) patungo sa huling rebisyon ni Maskbot |
|||
Linya 6:
==Pahapyaw na kasaysayan ng diwa==
Ang diwa ng
Hinggil sa paksang ito, ang pagharap ni [[Socrates]], na paminsan-minsang itinuturing bilang isang pagharap na [[teleolohikal]], ay naging nangingibabaw pagsapit ng kahulihan ng mga kapanahunang klasikal at midyibal. Ang ganitong pagharap ay nakauunawa sa likas na pagktao ayon sa [[panghuling sanhi|paghuli]] at [[pormal na sanhi|pormal]] na mga [[pananahilan|sanhi]] (kawsalidad). Ang ganiyang mga pagkakaunawa sa kalikasan ng tao ay tumatanaw sa kalikasang ito bilang isang "ideya," o "[[teoriya ng porma|porma]]" ng isang tao.<ref>Aristotle ''[[Metapisika (Aristotle)|Metapisika]]'', [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0052%3Abook%3D13%3Asection%3D1078b 1078b].</ref> Ayon sa pagtalakay na ito, ang likas na pagkatao ay talagang nagsasanhi sa mga tao upang maging kung ano sila, at umiiral itong tila malaya sa indibidwal na mga tao. Ito naman ay paminsan-minsan nauunawaan bilang nagpapakita rin ng isang natatanging hugpungan sa pagitan ng likas na pagkatao at ng [[pagkadiyos]] (dibinidad o pagkabathala).
|