Vicente Lukban: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
Holiday ipapo (usapan | ambag) |
Holiday ipapo (usapan | ambag) |
||
Linya 3:
]]
Si '''Vicente Rilles Lukban''' ([[Pebrero 11]], [[1860]] - [[Nobyembre 16]], [[1916]])ay isang [[Pilipino]] na opisyal sa [[Emilio Aguinaldo]] staff ni sa panahon ng [[Rebolusyong Pilipino]] at ang mga pulitiko-militar chief ng [[Samar]] at [[Leyte]] sa panahon ng [ [Digmaang Pilipino-Amerikano]]. Ang mga Amerikano-credit sa kanya bilang ang utak ng sikat na [[Balangiga massacre]], kung saan ang higit sa apat na Amerikanong napatay Mamaya pagsisiyasat ng mga mananalaysay, subalit, isiwalat na nag-play ng walang aktwal na bahagi Lukban sa pagpaplano ng pag-atake. <references />▼
▲ay isang [[Pilipino]] na opisyal sa [[Emilio Aguinaldo]] staff ni sa panahon ng [[Rebolusyong Pilipino]] at ang mga pulitiko-militar chief ng [[Samar]] at [[Leyte]] sa panahon ng [ [Digmaang Pilipino-Amerikano]]. Ang mga Amerikano-credit sa kanya bilang ang utak ng sikat na [[Balangiga massacre]], kung saan ang higit sa apat na Amerikanong napatay Mamaya pagsisiyasat ng mga mananalaysay, subalit, isiwalat na nag-play ng walang aktwal na bahagi Lukban sa pagpaplano ng pag-atake.
== Talambuhay ==
Si Lukban ay ipinanganak sa [[Labo, Camarines Norte]] sa Pebrero 11, 1860 sa Agustin Lukban ng [[Ambos Camarines]] at Andrea Rilles ng [[Lucban, Quezon| Lucban, Tayabas]]. Nakumpleto niya ang kanyang unang bahagi ng edukasyon sa '' Escuela Pia '' sa Lucban, patuloy na ang kanyang pag-aaral sa [[Ateneo de Manila University| Ateneo Municipal de Manila]], at binuhat ang [[Bachelor of Laws]] sa [[University of Santo Tomas]] at [[Colegio de San Juan de Letran]].
Siya bumalik sa Labo pagkatapos resigning mula sa kanyang trabaho sa [[Manila]] hukumang unang dulugan. Siya kasal Sofia Dizon Barba at mga unyon ng ginawa ng apat na bata: Cecilia, Félix, Agustín, at Vicente, namatay Jr. Sofia pagkatapos ng kanilang huling anak ay ipinanganak. Lukban pagkatapos ay iniwan ang kanyang mga anak sa pangangalaga ng kanyang mga kapatid na kaya siya ay italaga ang kanyang oras upang ang sanhi ng rebolusyon.
== Rebolusyong Pilipino ==
Si Lukban, pagkatapos noon, tinanggap ang mga post ng katwiran ng kapayapaan. Sa 1884, siya ay iniluklok sa [[Freemasonry]], '' Luz de Oriente '' ("Ilaw ng Orient"). Ang organisasyon ay akit ng maraming mga intelektuwal at middle-class Pinoy na hanay nito. Sa 1886, siya tumigil nagtatrabaho sa opisina panghukuman at busied kanyang sarili sa agrikultura at commerce sa [[Bicol Region| Bicol]]. Siya nabuo '' La Cooperativa Popular '' na naglalayong pagtataguyod ng mga kooperatiba gawain sa negosyo ng mga maliit at medium scale producer sa mga layunin upang madagdagan ang kanilang mga kita mula sa mga lupain sa pamamagitan ng pagbebenta ng kanilang mga produkto nang hindi pagpasa sa pamamagitan ng [[Reseller| gitna mga tao]]. Bahagi ng kita ng kooperatiba ay lihim ipinadala sa rebolusyonaryong kilusan ng [[Andres Bonifacio]], ang [[Katipunan]]. Ang kooperatiba rin ay nagsilbi bilang isang epektibong taguan paraan ng pagkalat ng mga mithiin ng rebolusyon. Ang kanilang mga miyembro ay maaaring ilipat sa paligid ng malayang nang walang arousing ang hinala ng mga awtoridad Spanish.
Sa pamamagitan ng 1896, Si Lukban ay sentralisadong sa pondo ng kooperatiba sa pananalapi ng rebolusyon. Pana-panahon niya remit ng pera sa mga umuusbong rebolusyonaryong kilusan. Kasabay nito, siya kumilos bilang isang sugo ng [[Katipunan]] unit sa [[Bicol Region| Bicol]] upang lumikom ng impormasyon tungkol sa mga Espanyol na paggalaw sa Manila at upang matukoy kung paano tulad ng paggalaw apektado Bicol probinsya. Sa isa sa kanyang mga biyahe sa Manila, siya ay naaresto sa pamamagitan ng '' guardia civiles '', ("civil guards") at sisingilin sa conspiring upang ibagsak ang pamahalaan. Siya ay nabilanggo sa Bilibid bilangguan at pinahirapan {{pagsipi kinakailangan |date = Abril 2008}} sa [[Fort Santiago]]. Habang Lukban ay nasa bilangguan pa rin, ang [[Philippine Revolution]] ay nagsimula. Sa Agosto 18, 1897, siya ay inilabas mula sa bilangguan, kasama ang [[Juan Luna]] at kaagad pagkatapos noon, ay sumali sa armadong pwersa ng rebolusyonaryong pamahalaan.
Sa hukbo, siya ay kinomisyon upang maglingkod bilang isa sa [[Emilio_Aguinaldo]] 's opisyal. Lukban ay kabilang sa mga iilan na tinulungan Aguinaldo sa pagpaplano ng mga estratehiya at mga gawain ng digmaan. Kapag ang [[
Ilang sandali lamang matapos Aguinaldo ipinahayag Philippine Independence sa 1898, Lukban ay ipinadala sa rehiyon Bicol sa direct militar na operasyon laban sa mga Kastila. Ang kanyang mga tagumpay sa Bicol ushered sa kanya sa isang bago at mapaghamong assignment: bilang [[Leyte]] at [[Samar]] 's pulitiko-militar chief. Lukban asawa ang kanyang ikalawang asawa Paciencia Gonzales sa Samar. Unyon na ito na gawa ng walong anak: Victoria, Juan, Maria, Fidel, Rosita, Ramon, José at Lourdes.
== Digmaang Pilipino-Amerikano ==
Noong Disyembre 31, 1899, sa isang daang riflemen ilalim Lukban natipon at ipinahayag niya ang kanyang sarili sa bagong gobernador ng [[Samar]] sa ilalim ng [[
Kahit na tindig na utos ng responsibilidad para sa [[Balangiga massacre]], natutunan Lukban tungkol dito sa isang linggo mamaya, sa Oktubre 6, 1901. Maliban sa isang sulat sa town mayors paghikayat sa kanila na sundin ang mga halimbawa Balangiga sa parehong petsa, walang mga nai-publish talaan ng kanyang mga reaksyon sa mga balita o mamaya puna mula sa kanya.
Pagkatapos si [[Baldomero Aguinaldo]]
Si Lukban ay nakunan sa 27 Abril 1902.
== Post-pagkabihag ==
Career Lukban ay hindi nagtapos sa kanyang bihag. Siya ay inihalal gobernador ng Tayabas (ngayon ay [[
{{Navbox
|