Huseng Batute: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
ang pagbabago simula nuon hanggang ngayon. |
m Ibinalik ang mga pagbabago ni 180.191.142.224 (Usapan) patungo sa huling rebisyon ni WayKurat |
||
Linya 1:
'''José Corazón de Jesús''' ([[Nobyembre 22]], [[1896]]-[[Mayo 26]], [[1932]]), kilala rin bilang '''Huseng Batute
==Kabataan==
Si Jose Corazon de Jesus ay isinilang sa [[Sta. Cruz , Manila]] noong Nobyembre 22, 1896 na anak nina Vicente de Jesus, ang unang direktor ng kagawaran ng kalusugan ng pamahalaang Amerikano sa Pilipinas, at Susana Cruz ng [[Pampanga]]. Bininyagan siyang ''Jose Cecilio de Jesus'' ngunit pinalitan niya ang ''Cecilio'' ng ''Corazon'' (puso sa [[Español]]) dahil iyon daw ang tumutugma sa kanyang katauhan.
Lumaki si De Jesus sa bayan ng kanyang ama, sa [[Santa Maria, Bulacan]]. Nag-aral siya sa nasirang Liceo de Manila kung saan siya nagtapos noong [[1915]]. Ang una niyang tula na nailimbag ay ang ''Pangungulila'' na lumabas noong [[1913]] sa nasirang ''Ang Mithi'' noong siya ay 17 taong gulang.
Noong [[1918]], nakuha niya ang kanyang batsilyer ng batas mula sa nasirang Academia de Vera ngunit hindi niya pinagpatuloy ang kanyang pagiging abogado dahil abala na siya sa pagsulat ng isang kolum ng mga tula sa pahayagang Tagalog na ''Taliba''. Ang kolum ay tinawag na ''Buhay Cavite'' na isinulat niya sa pangalang-pluma na ''Huseng Batute''. Sa pamamagitan ng kanyang kolum, pinuna ni De Jesus ang lipunan sa ilalim ng mga mananakop na Amerikano at pinalaganap niya ang mithiin ng kasarinlan ng Pilipinas na noo'y isang ''commonwealth'' sa ilalim ng pamahalaang Estados Unidas.
May mga 4,000 tula siyang naisulat sa kanyang kolum na [[Buhay Cavite]]. Sumulat din siya ng mga 800 kolum na pinamagatang ''Ang Lagot na Bagting''. Paborito niyang pangalang-pluma ang Huseng Batute ngunit sumulat din siya sa ilalim ng mga pangalang ''Pusong Hapis'', ''Paruparu'', ''Pepito Matimtiman'', ''Mahirap Dahong Kusa'', ''Paruparong Alitaptap'', ''Amado Viterbi'', ''Elyas'', ''Anastacio Salagubang'' at ''Tubig Lily'
==Hari ng balagtasan==
Noong Marso 28, 1924, si De Jesus ay isa sa mga pangunahing manunulat sa Tagalog na nagpulong sa [[Instituto de Mujeres]] sa [[Tondo, Manila]] upang pagusapan ang pagdiriwang ng kaarawan ng makatang Tagalog na si [[Francisco Balagtas]] sa Abril 2. Ang pulong ay tinawag at pinamunuan ng manunulat na [[Rosa Sevilla]]. Napagpasyahan ng mga manunulat na magpalabas ng tradisyonal na ''[[duplo]]'', o isinadulang debate sa tula na uso noong araw ngunit nalalaos na noong mga 1920. Pinalitan nila ang porma ng duplo at binansagan itong ''[[balagtasan]]'' para kay Balagtas.
May tatlong pares ng mga makata na sumali sa unang balagtasan na ginanap noong Abril 6, 1924 sa Instituto de Mujeres, na itinatag ni Sevilla. Naging matagumpay ang balagtasan at nakagiliwan ng mga manonood ang pares nina De Jesus at [[Florentino Collantes]].
Sumikat ng lubusan ang balagtasan at ito ay naging karaniwang palabas sa mga pinakamalaki at pinakamahal na teatro sa Maynila hanggang noong dekada ng 1950. Pinagtapat sina De Jesus at Collantes at ginawa silang magkaribal at nagtakda ng isang tagisan ng galing noong Oktubre 18, 1925 sa Olympic Stadium. Si De Jesus ang nanalo ng tagisan na iyon at binansagan siyang Hari ng Balagtasan. Hinawakan niya ang titulo hanggang mamatay siya noong [[1932]].
==Mga huling taon==
Sikat na si De Jesus bilang Huseng Batute sa buong Pilipinas noong inanyayahan siyang umarte sa pelikulang ''Oriental Blood''. Kasama niya ang mga bantog na aktres ng panahong iyon ([[Atang dela Rama]] at [Maria Santos]). Kasama rin sa kast ang kanyang anak na si [[Juliano de Jesus]], na naging aktor sa ilang mga pelikulang Pilipino.
Ngunit nagkasakit si Huseng Batute habang ginagawa ang pelikula at lumala ang kanyang sakit hanggang siya ay mamatay noong Mayo 26, 1932. Iniwan niya ang kanyang asawang si Asuncion Lacdan de Jesus at mga anak Teresa, Jose Jr. at Rogelio.
Noong siya ay mamatay, binigay ng pamilya niya ang kanyang puso sa isang museo ng pamahalaan kung saan ito itinago hanggang ilibing ito sa libingan ng kanyang ina. Inilibing siya sa ilalim ng dagat sa Visayas, alinsunod sa kagustuhan niyang nakatala sa kanyang mga tulang ''Isang Malalim na Dagat'' at ''Ang Visayas''.
{{DEFAULTSORT:De Jesus, Jose Corazon}}
| |||