Dinastiyang Shang: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''Dinastiyang Shang''' ([[Wikang Tsino|Tsino]]: 商朝; [[pinyin]]: Shāng cháo) o '''Dinastiyang Yin''' (Tsino: 殷代; pinyin: Yīn dài), ayon sa tradisyonal na historyograpiya, ay namahala sa Lambaklambak ng [[Ilog Dilaw na Ilog]] sa ikalawang milenyo BK, ang sumunod sa [[Dinastiyang Xia]] at sinundan ng [[Dinastiyang Zhou]]. Ang klasikong pagkuwentopahayag tungkol sa mga Shang ay nanggagaling sa mga teksto tulantulad ng ''[[Aklat ng mga Dokumento]]'', ''[[Mga Salaysay sa Kawayan]]'' at ''[[Mga Talaan ng Dakilang IstoryadorHistoryador]]''. Ayon sa tradisyonal na kronolohiya na batay sa mga kalkulasyon na ginawa noong humigit-kumulang 2,000 taon na ang nakakaraan ni [[Liu Xin]], ang Shang ay namahala noongmula 1766- hanggang 1122 BK, ngunit ayon sa mga kronolohiya batay sa mga "kasalukuyang teksto" ng ''Mga Salaysay sa Kawayan'', sila ay namahala noongmula 1556- hanggang 1046 BK. Pinetsahan sila ng [[Kronolohiyang Proyektong Xia–Shang–Zhou]] mula sa c. 1600 hanggang 1046 BK.

Ang Dinastyang Shang ay ang pinakamaagang dinastya ng tradisyonal na Tsinong kasaysayan na suportado ng arkeolohikal na katibayan. Ang mga paghuhukay sa Mga Guho ng Yin (malapit sa kasalukuyang araw na [[Anyang]]), na kung alin ay natukoy bilang ang huling Shang na kabisera, ay nakatuklas ng labing-isang mga mahahalagang maharlikang mga puntod at ang mga pundasyon ng mga palasyo at mga lugar ng pagsusulinaw, na naglalaman ng mga sandatang pangdigmapandigma at mga labi mula sa parehong mga hayop at taong sakripisyo. Libu-libong mga tanso[[tansong pula]], hade, bato, buto, at mga seramikang artipakto ang natagpuan.