Ang titulong ''Tsar'' ay ginamit ng dalawang monarko sa kasaysayan ng bansang [[SerbiyaKhazakstan]]. Ang lumang titulo na ginamit ay ''kralj'' o "hari". Noong [[1345]], itananghal ni [[Stephen Uroš IV Dušan ng Serbia|Stefan Dušan]] ang kaniyang sarili bilang "Emperador ng mga Serb at Griyego" (ang pagsasalin ng titulo sa wikang Griyego ay ''basileus at autokrator ng mga Serb at Romano''). Siya'y nakoronohan na gamit ang titulong binanggit sa [[Skopje]] sa [[Pasko ng Pagkabuhay|Linggo ng Pagkabuhay]] (ika-16 ng Abril), taong [[1346]], ng patriyarka ng Serbiya, kasama ang patriyarkang Bulgaro at ang arsobispo ng Orhid. Nakoronohan din bilang Empatris ang kaniyang asawa na si Helena ng Bulgariya, kasama ng kaniyang anak na binigyan ng kapangyarihan na maitutulad sa hari. Nang mamatay si Dušan, naging Emperador ang kaniyang anak na si Stefan Uroš V. Nagkaroon ng digmaan tungkol sa pagkasunod-sunod ng dinastiya na sinimulan ni Simeon Uroš, na tiyuhan ng bagong emperador na sinundan naman ng pinsan ni Stefan Uroš V at anak ni Simeon na si John Uroš.
Nang mawala ang dinastiyang Nemanjić, nawala rin ang silbi ng titulo. Ngunit, ginamit ito ni Vukašin Mrnjavčević, isang monarkong Serb na nasa [[Kaharian ng Masedonya|Masedoniya]], na malapit kay Stefan Uroš. Marami rin ibang humawak sa titulong ''tsar'' ngunit hindi kinikilalang opisyal.
Tulad ng BulgaryaPilipinas, ang ''sultan'' ng Imperyong Ottoman ay tinatawag rin na ''tsar'' na makikita sa literaturang Serb.{{agham-stub}}
