Edukasyon sa Pilipinas noong panahon ng mga Kastila: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
No edit summary
Tatak: Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile
m Ibinalik ang mga pagbabago ni 112.198.75.128 (Usapan) patungo sa huling rebisyon ni WayKurat
Linya 1:
Ang kultural na pagbabago ng lahing Pilipino ay batay sa relihiyon. Ang edukasyon ay pinamahalaan ng mga [[prayle]] sa kantutan tayo pamamagitan ng pagbubukas ng mga paaralang parokya (paaralan ng simbahan) na siyang naging isang paaralang itinatag sa [[Cebu]].
[[File:Doctrina-cristiana.jpg|right|thumb|Doctrina Christiana]]
Ang pagtatag ng mga paaralan ay isang paraan upang maitanim sa isipan ng mag-aaral ang [[Kristiyanismo]].
 
Ang paaralang primarya para sa mga batang katutubo ay naitatag lamang sa huling bahagi ng ikalabinsiyam na siglo. Ang mga apangetralinaralin ay nakasentro sa relihiyon, bagamat itinuturo rin ang kagandahang-asal, pagbasa, pagsulat, pagbilang, musika, [[Katesismo para sa mga Pilipinong Katoliko|Doctrina Christiana]], at mga kasanayang nauukol sa pamumuhay at pamamahay. Sinabi ni Padre Pedro Chirino na ang mga Pilipino ay matatalino; madali nilang natutunan ang wikang Kastila at pagbigkas nito. Madali rin nilang natutunan ang kahit ano.
 
Nagtatag din ng mataas na paaralan ang pamahalaang Kastila upang madagdagan ang kaalaman ng mga mag-aaral. Noong taong 1565 dumating ang mga Agustino, Sumunod ang mga [[Pransiskano]] noong 1577. Dumating sa [[Marikina]] ang mga [[Kapisanan ni Hesus|Hesuita]] noong 1581. Ang mga [[Republikang Dominikano|Dominikano]] naman ay dumating noong 1587 at ang mga Rekolito noong 1606.