Kumpisal: Pagkakaiba sa mga binago

Sa pagtuturo ng [[Simbahang Romano Katoliko]], ang '''Sakramento ng Kumpisal''' (minsang tinatawag na ''Kumpesyon'', ''Rekonsilasyon'', ''Penitensiya'', o ''Pagsisisi'') ay ang paraang ibinigay ni [[Kristo]] sa Simbahan para sa kapatawaran ng mga kasalanan ng bawat indibidwal na taong [[Binyag|nabinyagang]] miyembrokasapi ng Simbahan. Matatandaang hindi na kailangankailangang i-kumpisalikumpisal ang mga kasalanan ng isang tao na sinagawaisinagawa bago siya mabinyagan dahil sapat na ang Binyag para sa pagkabura ng mga ito.

Noong 1215, ginawang rekisitorekwisito para sa mga Romano Katoliko ang mangumpisal nang kaliitliitang isang beses man lamang bawat taon<ref name="Canon989">[http://www.vatican.va/archive/ENG1104/__P3H.HTM Batikano: Batas-Kanonigo 989]</ref>. Ito ayon sa mga desisyon ng [[ika-4 na Konsel ng Laterano]], at ito ay naging bahagi na ng [[Alituntunin ng Batas-Kanonigo]].

Ayon sa [[Konsilyo ng Trent]], ang pinaunangpinakaunang ebidensiya para sa Sakramento ay matatagpuan sa [[Ebanghelyo ni San Juan]] ([http://www.vatican.va/archive/ENG0839/__PXS.HTM 20: 22-23])<ref>[http://history.hanover.edu/texts/trent/ct14.html Kosel ng Trent: ika-14 Sesyon, ika-1 Kabatana]</ref>. Kasama rin sa mga inililistang patunay para sa Sakramento ay ang [[Ebanghelyo ni San Mateo]] ([http://www.vatican.va/archive/ENG0839/__PVI.HTM 9:2-8]) at ang [[Pangalawang Liham sa mga Korintyano]] ([http://www.vatican.va/archive/ENG0839/__PZR.HTM 5:17-20]).

Sa tradisyon ng mga Romano Katoliko, ikinukumpisal ang mga [[kasalanang mortal]] upang ipanibagomabago ang kanilang relasyon sa Diyos, at upang matanggap ang kabuuang grasyapagpapala at pagliligtas. Sa kanilang debosyon, maaaring ikumpisal din ang mga [[kasalanang mababaw]], lalo na kapag walang ikinamit na kasalanang mortal ang penitente. Ang intensiyon ng Sakramento ay ang paghilom ng kaluluwa, kasama ng muling pag-kamitpagkamit ng grasya ng Diyos na nawala dahil sa kasalanan.

===MangagawadTagapaggawad ng sakramento===

Maraming dantaon na ang nagdaan mula noong huling nagbago ang PormaAnyo ng Sakramento, ito ay nanggaling sa isang panahon kung saan ang kumpesyonkumpisal ay pam-publikopampubliko. Ang katauhan ng pari ay isangang kinatawan ng Awa ni Kristo – ang kaniyang mga aksiyon ay ginagawa '''In Persona Christi''' ([[Latin]], ''Sa Panahuhan ng Kristo'').

Naniniwala ang mga Katoliko na walang pari, bilang isang indibidwal na tao, kahit na gaano mang kalaki ang kaniyang kabanalan o kaalaman, ang may kakayahang magpatawad ng mga kasalanan. Ito ay kapangyarihan lamang ng [[Diyos]]; ngunit ipinatutupad ng Diyos ang lakas na ito sa pamamagitan ng [[Pagpaparing Katoliko]] <ref>[http://www.vatican.va/archive/ENG1104/__P3E.HTM Batikano: Batas-Kanonigo 959]</ref>. Sa pamamagitan ng Sakramentong ito, paniwala ng mga Katoliko na epektibong ipinangangasiwa ng bawat balidong inordinanginordinahang pari at obispo na may [[Hurisdiksiyong Eklesyastikal]] paraupang mag-agsolbamaggawad ng absolusyon sa mga penitente<ref>[http://www.vatican.va/archive/ENG1104/__P3G.HTM Batikano: Batas-Kanonigo 966 at 969]</ref>.

===KadalasanDalas ng pagkumpisal===

Sa mga [[Romano Katoliko]], kinakailangan ang mangumpisal isang beses sa bawat taon<ref name="Canon989" />, ngunit rekimendadoiminumgungkahi ang mangumpisal kadalas-dalasannang mas madalas. Tradisyonal ang mangumpisal sa panahon ng [[Adbiyento]] at [[Kwaresma]], pati na rin bilang parte ng preparasyon para sa [[Kumpil]] at [[Kasal (seremonya)|Kasal]].