Richard Wagner: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
mNo edit summary |
|||
Linya 37:
Ang mga palaaral kay Wagner ay nagsasabi na ang pilosopiyang ito ni Schopenhauer ang siyang nagbunsod upang ilagay ni Wagner ang musika sa nangingibabaw na posisyon sa mga huli niyang opera kasama na rito ang kalahating ng Ring Cycle ( Sigfried at Die Goetterdaemmerung) na isusulat pa lamang niya. Maraming aspeto sa pilosopiya at doktrina ni Schopenhauer ay pumasok kinalaunan sa libretti ni Wahner. Halimabawa ang mapagtakwil sa sarili na si Hans Sachs sa operang Die Meistersinger, itinuturing na pinaka simpatetikong Karakter, ay likhangisipan ni Schopenhauer (bagamat ito'y salig sa tunay na tao).
Ang pangalawang bukal ng inspirasyon ni Wagner ay ang makatang-manunulat na si Mathilde Wesendonck, ginang ng negosyante sa telang seda na si Otto von Wesendonck. Nakilala ni Wagner ang mga Wesendoncks sa Zuerich noong 1852. Si Otto, isang panatikong tagahanga
naman sa Alamat ni Haring Arthur. Ang kanilang tipanan ay nagwakas noong 1858, nang harangin ni Minna ang isang liham mula Wagner para kay Mathilde. Sinundan ito ng away, at si Wagner ay nagtungo nagiisa sa Zurich, upang tumuloy kinalaiunan sa Venice. Nang sumunod na taon ay tumuloy siyang muli sa Paris upang pamahalaan ang binagong bersiyon ng Tannhauser, na naitanghal sa tulong ng Prinsesa de Metternich. Ang unang Pagtatanghal ng Tannhauser nong 1861 ay isang kabiguan, kagagawan ng mga aristokrato mula Jockey Club. Ang iba pang pagtatanghal nito ay kinansel at dali-daling nilisan ni Wagner ang Lungsod ng Paris.
| |||